Η ταυτότητα του νεκρού στην Αμφίπολη αποτέλεσε ένα από τα κεντρικά
θέματα στη σημερινή συνάντηση αρχαιολόγων και δημοσιογράφων στο
υπουργείο Πολιτισμού. Η Κατερίνα Περιστέρη αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο, ο
νεκρός της Αμφίπολης να είναι στρατηγός, κάτι το οποίο και παλαιότερα
είχε αναφέρει, βασιζόμενη στην ύπαρξη του Λέοντα στο μνημείο. «Θα
μπορούσε να είναι και στρατηγός», επανέλαβε για μία ακόμα φορά.
«Είμαστε στη φάση μετά την ανασκαφή και αυτή τη στιγμή θα πρέπει να απαντήσουμε στα πάντα», πρόσθεσε.
Σε ερώτημα για το αν είναι ασύλητο το μνημείο αναφέρθηκε επίσης στη χρονολόγηση των προστατευτικών επιχώσεων που τοποθετήθηκαν για να θωρακίσουν τον τάφο που φιλοξενούσε τον νεκρό. «Η επίχωση έγινε μαζί με τους σφραγιστικούς τοίχους. Υπήρχε η ανάγκη να προστατευθεί το μνημείο. Θα κάνετε μία υπομονή για να μελετήσουμε και να σας πούμε ακριβώς τις χρονικές περιόδους».
«Η επίχωση στο μνημείο έγινε σύγχρονα με τους τοίχους σφράγισης. Ο πρώτος τοίχος σφράγισης είναι πάνω στο χώμα. Είναι σύγχρονη η κατάχωση και η κατασκευή τουλάχιστον του εσωτερικού τοίχου, όπως και του εξωτερικού», συμπλήρωσε με τη σειρά του ο αρχιτέκτονας Μιχάλης Λεφαντζής. Αναφερόμενος στη σύληση, είπε ότι «βρέθηκαν ξύλινα ικριώματα. Ο χώρος λεηλατήθηκε πριν γίνει η κατάχωση. Συγκεκριμένα η κατάχωση έγινε κατά τη διάρκεια των ρωμαϊκών χρόνων».
Στα κύρια δομικά στοιχεία του μνημείου αναφέρθηκε ο Μιχάλης Λεφαντζής, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα. Το κύριο χαρακτηριστικό των όσων είπε είναι ότι τα μαρμάρινα στοιχεία του τάφου, είχαν χρησιμοποιηθεί και σε άλλα μνημεία.
«Οι Χριστιανοί δεν πλησίασαν τους λίθους, καθώς δεν έχουμε σταυρούς πάνω. Το μαρμάρινο υλικό που έχουμε, ξαναχρησιμοποιήθηκε και σε άλλα μνημεία. Το μάρμαρο αυτό ήρθε μία φορά και όχι πολλές και επειδή ήταν πολύ ωραίο ξαναχρησιμοποιήθηκε αρκετές φορές σε μνημεία», όπως ανέφερε ο αρχιτέκτονας.
«Οι τοίχοι σφράγισης είναι από υλικό σε δεύτερη χρήση, που αφαιρέθηκε από κάπου αλλού και τοποθετήθηκε εκεί. Ήταν υλικό που στήριζε κάποια άλλα πράγματα».
«Τα σύμβολα δεν δείχνουν την ταυτότητα»
«Η προέλευση του υλικού του πώρινου, είναι της εποχής που φτιάχτηκε ο θόλος των 25 μέτρων και επαναπροσδιορίζεται. Το υλικό στο δάπεδο του τετάρτου θαλάμου, έχει μία επεξεργασία πιο εκλεπτυσμένη», συμπλήρωσε ο αρχιτέκτονας.
«Τα σύμβολα δεν πρέπει να μας κάνουν να ψάχνουμε το όνομα του νεκρού, αλλά αποτελούν τεκτονικά σύμβολα», ανέφερε ο κύριος Λεφαντζής.
Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπίρης
«Είμαστε στη φάση μετά την ανασκαφή και αυτή τη στιγμή θα πρέπει να απαντήσουμε στα πάντα», πρόσθεσε.
Σε ερώτημα για το αν είναι ασύλητο το μνημείο αναφέρθηκε επίσης στη χρονολόγηση των προστατευτικών επιχώσεων που τοποθετήθηκαν για να θωρακίσουν τον τάφο που φιλοξενούσε τον νεκρό. «Η επίχωση έγινε μαζί με τους σφραγιστικούς τοίχους. Υπήρχε η ανάγκη να προστατευθεί το μνημείο. Θα κάνετε μία υπομονή για να μελετήσουμε και να σας πούμε ακριβώς τις χρονικές περιόδους».
«Η επίχωση στο μνημείο έγινε σύγχρονα με τους τοίχους σφράγισης. Ο πρώτος τοίχος σφράγισης είναι πάνω στο χώμα. Είναι σύγχρονη η κατάχωση και η κατασκευή τουλάχιστον του εσωτερικού τοίχου, όπως και του εξωτερικού», συμπλήρωσε με τη σειρά του ο αρχιτέκτονας Μιχάλης Λεφαντζής. Αναφερόμενος στη σύληση, είπε ότι «βρέθηκαν ξύλινα ικριώματα. Ο χώρος λεηλατήθηκε πριν γίνει η κατάχωση. Συγκεκριμένα η κατάχωση έγινε κατά τη διάρκεια των ρωμαϊκών χρόνων».
Στα κύρια δομικά στοιχεία του μνημείου αναφέρθηκε ο Μιχάλης Λεφαντζής, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα. Το κύριο χαρακτηριστικό των όσων είπε είναι ότι τα μαρμάρινα στοιχεία του τάφου, είχαν χρησιμοποιηθεί και σε άλλα μνημεία.
«Οι Χριστιανοί δεν πλησίασαν τους λίθους, καθώς δεν έχουμε σταυρούς πάνω. Το μαρμάρινο υλικό που έχουμε, ξαναχρησιμοποιήθηκε και σε άλλα μνημεία. Το μάρμαρο αυτό ήρθε μία φορά και όχι πολλές και επειδή ήταν πολύ ωραίο ξαναχρησιμοποιήθηκε αρκετές φορές σε μνημεία», όπως ανέφερε ο αρχιτέκτονας.
«Οι τοίχοι σφράγισης είναι από υλικό σε δεύτερη χρήση, που αφαιρέθηκε από κάπου αλλού και τοποθετήθηκε εκεί. Ήταν υλικό που στήριζε κάποια άλλα πράγματα».
«Τα σύμβολα δεν δείχνουν την ταυτότητα»
«Η προέλευση του υλικού του πώρινου, είναι της εποχής που φτιάχτηκε ο θόλος των 25 μέτρων και επαναπροσδιορίζεται. Το υλικό στο δάπεδο του τετάρτου θαλάμου, έχει μία επεξεργασία πιο εκλεπτυσμένη», συμπλήρωσε ο αρχιτέκτονας.
«Τα σύμβολα δεν πρέπει να μας κάνουν να ψάχνουμε το όνομα του νεκρού, αλλά αποτελούν τεκτονικά σύμβολα», ανέφερε ο κύριος Λεφαντζής.
Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπίρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου