Κυβέρνηση σε σύγχυση...

Η χώρα δεν διοικείται ούτε με δημοσκοπήσεις, ούτε με επικοινωνιακά τεχνάσματα. Η σημερινή κυβέρνηση συμπεριφέρεται λες και βρίσκεται ακόμα σε προεκλογική περίοδο και είναι όμηρος των συμφερόντων, των αντιδράσεων και του πολιτικού κόστους. Στα τρία κρίσιμα εθνικά θέματα (πανδημία - οικονομία - ελληνοτουρκικά) δείχνει ότι βρίσκεται σε σύγχυση, ότι σύρεται πίσω από τις εξελίξεις και ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για την επικοινωνιακή διαχείριση εντός συνόρων.

Ο σε γενικές γραμμές θετικός χειρισμός στο lockdown έδωσε τη θέση του σε παλινωδίες και μέτρα-φιάσκο που έθεσαν σε αμφισβήτηση την πρώτη καλή εικόνα και τον ουσιαστικό λόγο που κάναμε καραντίνα.

Οι μάσκες είναι ή δεν είναι επικίνδυνες; Ο συνωστισμός είναι ίδιος στην Αγία Παρασκευή, ίδιος και στη Μύκονο; Ο κορονοϊός κολλάει ή δεν κολλάει μετά τις 12; Οι τουρίστες κάνουνε ή δεν κάνουνε καραντίνα; (Ο,τι ήθελαν έκαναν.) Το 112 το φτιάξαμε για να το χρησιμοποιήσουμε ή μας πανικοβάλλει και μπορεί να πνιγούμε περισσότεροι; Στις πλημμύρες της Εύβοιας υπήρχαν ευθύνες της πολιτείας ή ήταν ακραία καιρικά φαινόμενα; Το «Oruc Reis» το πήρε ή δεν το πήρε ο άνεμος; Κάνει ή δεν κάνει έρευνες;

Στο Βερολίνο έγινε ή δεν έγινε μυστική συμφωνία; Η οικονομική ύφεση θα φτάσει ή δεν θα φτάσει το 9%; (Το 15% έφτασε.) Τα χρήματα από την Ε.Ε. ήταν 75 δισ. ή 12 δισ.; Η λίστα Πέτσα ήταν «δουλίτσα» ή ήταν λάθος; Η τεχνική κατάρτιση ήταν «δουλίτσα» ή ήταν λάθος; Δεν είναι λίγα! Ολα αυτά έγιναν κάτω από τον φόβο του πολιτικού κόστους που δημιουργεί η έλλειψη σχεδιασμού.

Η κυβέρνηση μετράει τα βήματά της, είτε εκ των προτέρων αφήνοντας να διαρρεύσουν φήμες από «στενό περιβάλλον», είτε εκ των υστέρων από τις αντιδράσεις του κόσμου και αναλόγως κινείται. Γι’ αυτό και δουλεύει πολύ με τις δημοσκοπήσεις. Αυτό όμως δεν είναι διοίκηση χώρας, αλλά διαφημιστικής εταιρείας. Από την αρχή είχε τη στήριξη σύσσωμης της αντιπολίτευσης και του λαού (ποιος νοήμων άνθρωπος θα ήθελε να αποτύχει η κυβέρνηση σε τόσο σημαντικά θέματα;), αλλά νομίζω ότι φαίνεται κατώτερη των περιστάσεων και πιο φοβισμένη κι από τους πολίτες της, σε σημείο που να λες ότι ευτυχώς που είχαμε τη λίστα Πέτσα! Σκέψου να μην την είχαμε…

Παρ’ όλα αυτά όμως, εύχομαι να σώσει την παρτίδα, έστω την τελευταία στιγμή, για το καλό όλων μας...

Μάριος Αθανασίου