Ο καιρός καλυτερεύει. Παρά την βραδινή ψύχρα οι ηλιόλουστες ημέρες ζεσταίνουν την καρδιά μας ελευθερώνοντας σκέψεις και συναισθήματα. Οι αισθήσεις, ανεξήγητα, πολλαπλασιάζονται σε μια γόνιμη αμφίδρομη σχέση με τον κόσμο γύρω μας. Όχι ότι οι άλλες εποχές δεν έχουν τις δικές τους χαρές, τα δικά τους απελευθερωτικά στοιχεία. Αίφνης, το Φθινόπωρο που για πολλούς είναι η πιο όμορφη εποχή με την πανδαισία χρωμάτων όπου το καφεκίτρινο κυριαρχεί. Όμως η αναζωογονητική αύρα της Άνοιξης δεν αμφισβητήθηκε ποτέ και από κανέναν.
Η γη, οι θάμνοι, τα κλαριά των δέντρων στολισμένα με τα άνθη το επιβεβαιώνουν με ταπεινότητα, μερικές φορές με τόλμη, ίσως και με έπαρση, - δες τε τη βιασύνη της αμυγδαλιάς. Τα χρώματα και τα αρώματα απλώνονται, ξεχειλίζουν, μας συγκινούν και μαζί τους ανυψωνόμαστε κι εμείς.
Τα χόρτα, τα σπαρτά τρέφονται από τον ήλιο με κάποια λαιμαργία μάλλον, γιατί μεγαλώνουν απροσδόκητα γρήγορα, λες και βιάζονται να προλάβουν κάτι. Είναι η νιότη που προοικονομεί την ενηλικίωση, την ωριμότητας Ποιος ξέρει;
Άνοιξη. Ας ανοίξει και η σκέψη και η καρδιά μας. Να μη φοβηθούμε την ευαισθησία, την ευρυχωρία για τον Άλλο. Η δύναμη βρίσκεται μέσα μας. Η ελευθερία των άλλων συμπληρώνει τη δική μας ελευθερία. Είναι πιο εύκολο να αλλάξουμε τον εαυτό μας, παρά τον άλλον. Αλλάζοντας τον εαυτό μας αλλάζουμε και τον Άλλο, αλλάζουμε την κοινωνία που ζούμε. Δεν είναι ακατόρθωτο να δημιουργήσουμε χώρους ελευθερίας και δημιουργικότητας. Το πρώτο βήμα είναι να σταθούμε σε απόσταση από την εξουσία και σε όσα εκείνη παράγει και προάγει.
Άνοιξη. Ας κάνουμε μια νέα αρχή με ελπίδα και όνειρο. Έτσι μπορεί να έρθει η αισιοδοξία και το χαμόγελο και να αναζωογονήσουν τη ζωή μας. Μπορούμε να δώσουμε άλλο νόημα στη ζωή μας, διαφορετικό από εκείνο που προσπαθεί να δώσει η κάθε εξουσία. Ας το τολμήσουμε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου