ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ
Ο φόβος για τον εχθρό που είναι έξω από το σπίτι, η ταλαιπωρία από το πολύωρο περπάτημα, ο τρόμος για την ανταριασμένη θάλασσα που πρέπει να διασχίσουν μέσα σε μία φουσκωτή βάρκα, η αγωνία για τη στεριά που φαίνεται τόσο κοντά, αλλά είναι τόσο μακριά, η απορία για το άγνωστο που έρχεται και στο τέλος η χαρά για τη νέα χώρα που ελπίζουν να ανοίξει μια φιλόξενη αγκαλιά.Συναισθήματα δυνατά και ανάμεικτα αποτυπώνονται στις ζωγραφιές που φτιάχνουν προσφυγόπουλα στους παιδότοπους του Ερυθρού Σταυρού στην Ειδομένη.
Ενας πιτσιρικάς χρειάστηκε μόλις μία κόλλα χαρτιού για να σχεδιάσει όλο το ταξίδι από τη Συρία μέχρι την Ελλάδα, μια 8χρονη γέμισε το χαρτί με στάλες βροχής, οι περισσότεροι πάντως διάλεξαν το πιο γαλάζιο χρώμα για την ελληνική σημαία και το μπλε του ουρανού της χώρας μας.
«Βλέπουμε πολλά σπίτια στα σχέδιά τους, με όμορφους κήπους και πολύχρωμα λουλούδια. Για τα παιδιά αυτά η Ελλάδα είναι ένα μέρος όπου αισθάνονται ασφαλείς τα ίδια και η οικογένειά τους», λέει η κοινωνική λειτουργός Εμιλι Γκοτιέ-Πέαρ από τον Καναδά που αυτές τις μέρες βρίσκεται στην Ειδομένη ως μέλος της αποστολής του καναδικού Ερυθρού Σταυρού.
Σχεδόν σε όλες τις ζωγραφιές κυριαρχεί το νερό, γιατί τα παιδιά πέρασαν στην Ελλάδα διασχίζοντας το Αιγαίο. Αλλά επίσης και η βροχή, γιατί ταλαιπωρήθηκαν από τις έντονες βροχοπτώσεις. Στις λίγες ώρες που μένουν στον καταυλισμό της Ειδομένης, τα παιδιά ζωγραφίζουν στους παιδότοπους, μαθαίνουν λίγα πράγματα για την ελληνική Ιστορία, ξεκουράζονται και παίρνουν δυνάμεις για να συνεχίσουν το μακρύ ταξίδι προς την Ευρώπη.
«Τα παιδιά αντλούν θετικές εικόνες όταν έρχονται εδώ. Νιώθουν ασφάλεια, ηρεμία, έναν χώρο φιλικό, για λίγα λεπτά είναι σαν να γυρίζει η ζωή τους πίσω στην κανονικότητα», σημειώνει η Ε. Γκοτιέ-Πέαρ. Στην Ειδομένη έχει δει και έχει ζήσει πολλά. Τη συγκλόνισε ιδιαίτερα η ιστορία ενός νεαρού Αφγανού που ξεκίνησε με τη γυναίκα του και τις δυο του κόρες, αλλά έφτασε μόνος του στην Ελλάδα. Στα σύνορα Ιράν-Τουρκίας, οι δουλέμποροι του ζήτησαν να περπατήσει για κάποια μέτρα και υποσχέθηκαν ότι οι ίδιοι θα μετέφεραν με αυτοκίνητο τη γυναίκα και τα δύο κορίτσια στην άλλη πλευρά των συνόρων.
Τις έχασε για πάντα
Δεν τις ξαναείδε. Κάποιοι ομοεθνείς του είδαν τα πτώματά τους πεταμένα σε ένα χαντάκι. Εφτασε στην Ελλάδα σιωπηλός, απόκοσμος, μόνος και έρημος. Ετσι συνέχισε για τη Γερμανία, ελπίζοντας εκεί να ξεκινήσει μια νέα ζωή. «Είναι συγκινητικές αυτές οι ζωγραφιές. Συγκλονιζόμαστε όταν βλέπουμε πώς από τη μια στιγμή στην άλλη τα παιδιά μεταφέρονται από τον πόνο στο γέλιο και από το γέλιο στον πόνο. Τη φοβία που έχουν στα ματάκια τους, στην ψυχή τους και λένε, όταν έρθει το βράδυ πού θα κρυφτούμε», αναφέρει ο πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Αντώνης Αυγερινός.
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός συνεργάζεται με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου και μέχρι στιγμής μαζί με τα παραρτήματα όλης της Ευρώπης έχει λάβει βοήθεια 4 εκατ. ευρώ για τις ανάγκες των προσφύγων.
Στον συνοριακό σταθμό Ειδομένης είναι παρών με επαγγελματίες Νοσηλευτές, Κοινωνικούς Λειτουργούς, Σαμαρείτες και εθελοντές και την υποστήριξη του Νορβηγικού, Γαλλικού και Καναδικού Ερυθρού Σταυρού, με δύο κινητές ιατρικές μονάδες γενικής και γυναικολογικής φροντίδας.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
Δεν τις ξαναείδε. Κάποιοι ομοεθνείς του είδαν τα πτώματά τους πεταμένα σε ένα χαντάκι. Εφτασε στην Ελλάδα σιωπηλός, απόκοσμος, μόνος και έρημος. Ετσι συνέχισε για τη Γερμανία, ελπίζοντας εκεί να ξεκινήσει μια νέα ζωή. «Είναι συγκινητικές αυτές οι ζωγραφιές. Συγκλονιζόμαστε όταν βλέπουμε πώς από τη μια στιγμή στην άλλη τα παιδιά μεταφέρονται από τον πόνο στο γέλιο και από το γέλιο στον πόνο. Τη φοβία που έχουν στα ματάκια τους, στην ψυχή τους και λένε, όταν έρθει το βράδυ πού θα κρυφτούμε», αναφέρει ο πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Αντώνης Αυγερινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου