Απάντηση του Αντώνη Νταγλιούδη στον πρόεδρο του Δημοτικού συμβουλίου Πύδνας- Κολινδρού Αυγουστίνο Ανδρικόπουλο

Δράσεις για την επιστροφή του Πολύκεντρου στους Δημότες

…Και όχι αστοχοι χαρακτηρισμοί και νομικά κείμενα  αμφιβόλου πατρότητας και ποιότητας

       Ας μην ασχοληθούμε καλύτερα με τους χαρακτηρισμούς (οφείλω να κατανοώ τα Ελληνικά,αμετροέπεια,βρισκόμουν σε σύγχυση κλπ).Δέν αφορούν τους πολίτες αυτά.Τους νοιάζει η κλοπή του Δημοτικού τους κτιρίου που έγινε επι χούντας και που οι Δημοτικές διοικήσεις  που ακολούθησαν δεν κατάφεραν το αυτονόητο,δηλαδή την επιστροφή του σ’ αυτούς.

        Ο βασικός κορμός λοιπόν της νομικής επιχειρηματολογίας που ζητήθηκε από τους τρείς νομικούς και που παρουσιάστηκε ως κείμενο σε εσαγωγικά από τον πρόεδρο στο ΔΣ στις 3-12-15  αναφέρεται στο πρώτο ενικό:”μου τέθηκε από τον πρόεδρο”,”δεν βλέπω νομικό λόγο” κλπ.Ποιός το υπογράφει τελικά το κείμενο,το οποίο ξαναλέω ότι θα μπορούσε κάλλιστα να προέρχεται από των δικηγόρο του ΣΕΜ;Και εξηγώ απαντώντας εν συντομία  στην βασική επιχειρηματολογία του:

     α) «στο με αριθ. 88/1969 πρακτικό του Δ.Σ χαρακτηρίζεται το δωρούμενο ακίνητο ως οικόπεδο και όχι πλατεία και μάλιστα αναφέρει επιπλέον « εντός της οποίας υπάρχει κτίσμα» γεγονός που αναιρεί την ιδιότητα του ακινήτου (ως πλατεία) και άρα ως εκτός συναλλαγής» 

……………………………………………………………………………………………………

       Από πότε μια απόφαση ΔΣ(και μάλιστα διορισμένου απο την Χούντα)αποχαρακτηρίζει μια πλατεία και την κάνει οικόπεδο;

     β) «…... Το αριθ. 971 ΑΚ είναι σαφές. « Τα πράγματα εκτός συναλλαγής (πλατείες, δρόμοι κ.λ.π) αποβάλλουν την ιδιότητά τους αυτή από τότε που έπαψε ο προορισμός τους για την κοινή χρήση, ή για δημόσιο, δημοτικό, κοινοτικό ή θρησκευτικό σκοπό»

……………………………………………………………………………..

          Πότε απέβαλλε η πλατεία του συνοικισμού του Παλιού Σιδηροδρομικού Σταθμού  την ιδιότητά της και έπαψε να είναι κοινόχρηστος, δημόσιος,δημοτικός χώρος;(παραθέτω το απόσπασμα του πολεοδομικού σχεδίου που ισχύει σήμερα)

      γ) «Το αριθ. 512 Α.Κ ορίζει «δωρεαί πού έγιναν από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον ή από λόγους ευπρέπειας δεν μπορούν να ανακληθούν»

……………………………………………………………………………………….

     Πού  είδε ο συντάξας το ιδιαίτερο ηθικό καθήκον και τους λόγους ευπρέπειας,σε μια μεταβίβαση δημοτικού κτιρίου και πλατείας από ένα χουντικό Δημοτικό Συμβούλιο σε ένα «Σώμα Ελλήνων Προσκόπων»;

      δ)” απόφαση 418/2005  μονομελούς Πρωτοδικείου Κατερίνης και 131/2007 Εφετείου Θεσσαλονίκης « αντιπαρερχόμενο τον πρώτο λόγο της εφέσεως του εκκαλούντος Δήμου Αιγινίου περί ακυρότητας της ανωτέρω δωρεάς, λόγω του κοινοχρήστου χαρακτήρα του επιδίκου, ότι οικόπεδο απέκτησε ο Δήμος Αιγινίου και οικόπεδο δώρισε”

………………………………………………………………………………………………………………………..

      Αυτήν τη απόφαση δεν την είδαμε ακόμη.Πώς από το 2007 βρέθηκε”μόλις σήμερα” στα αρχεία του Δήμου;Πώς προκύπτει ότι «οικόπεδο απέκτησε ο Δήμος Αιγινίου και οικόπεδο δώρισε»;Το ίδιο το κείμενο πιο πάνω αναφέρει: “στο με αριθ. 420Β της 28-6-1967 ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε η πράξη παραχώρησης του ακινήτου μαζί με άλλα από το δημόσιο στο Δήμο Αιγινίου, αναφέρονται όλα ως αδιάθετα οικόπεδα και μόνο στον περιεχόμενο αναλυτικό κατάλογο των παραχωρηθέντων ακινήτων, αναφέρεται παραπλεύρως του ιστορούμενου και εντός παρενθέσεως η λέξη πλατεία.”(παραθέτω και απόσπασμά της).Πώς προκύπτει o όρος “οικόπεδο”;

………………………………………………………………………………….

Αυτά για τη «νομική γνωμάτευση»,την ποιότητα της οποίας μπορεί να δεί ο καθένας.Το σημαντικό όμως είναι το εξής: Ούτε η 75/2000 απόφαση του Πρωτοδικείου Κατερίνης, ούτε η 2677/2001 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης αναφέρουν στην επιχειρηματολογία του τότε Δήμου Αιγινίου την ιδιότητα της πλατείας(που συνεπώς δεν μεταβιβάζεται).Αν το ανέφεραν, η απόφασή  δεν θα μπορούσε να είναι παρα η ακύρωση του συμβολαίου και θα δικαίωνε τον Δήμο. Επίσης άν και δεν είδαμε τις “μόλις ανακαλυφθείσες” αποφάσεις 418/2005  μονομελούς Πρωτοδικείου Κατερίνης και 131/2007 Εφετείου Θεσσαλονίκης, θεωρώ απίθανο να υπάρχει και εκεί σχετική επιχειρηματολογία και το δικαστήριο να μην ακύρωσε την μεταβίβαση .Ελπίζω να ενημερωθούν οι πολίτες για αυτό και για το αν παραστάθηκε νομικός εκπρόσωπος του Δήμου.

Η πρόταση λοιπόν είναι σαφής και απλή:

α)Αγωγή ακύρωσης του κατάπτυστου και παράνομου συμβολαίου με την σχετική ορθή επιχειρηματολογία.

β)Πολιτική πίεση στον ΣΕΜ για την επιστροφή του κτιρίου στους Δημότες

γ)Κινηματική δραστηριότητα .Να μάθουν και οι πέτρες ότι ο μοναδικός χώρος πολιτισμού που έκτισαν οι Αιγινιώτες με τα χέρια τους και εξόπλισε ο Δήμος με δημοτικούς και δημόσιους πόρους ,ανήκει στους προσκόπους επειδή ένα χουντικό διορισμένο Δημοτικό Συμβούλιο το δώρισε ως «κτίριο με οικόπεδο»

                                                                                                     28-3-16

                                                                                       Αντώνης 

Νταγλιούδης