Η αλήθεια για το «ΠΟΛΥΚΕΝΤΡΟ» Αιγινίου και η «κριτική» του Αντώνη Νταγλιούδη

    Εδώ και λίγες ημέρες έχει αναρτηθεί στο facebook από τον Αντώνη Νταγλιούδη κριτική για  τα πεπραγμένα της δημοτικής αρχής και του προεδρείου του δημοτικού συμβουλίου σε σχέση με τη συνεδρίαση της 15^ης Μαρτίου και συγκεκριμένα για την επιλογή του δήμου να διερευνήσει τη δυνατότητα εξαγοράς του Πολύκεντρου από το ΣΕΠ (Σώμα Ελλήνων Προσκόπων) καθώς και την αφαίρεση του λόγου από το δημοτικό σύμβουλο κ. Μαυρίδη ,όταν αυτός θέλησε να τοποθετηθεί προ ημερήσιας διάταξης, μετά την  ανακοίνωση της προέδρου της τοπικής κοινότητας Μακρυγιάλου.

      Για την αποκατάσταση της αλήθειας και στα δύο θέματα παραθέτω αφ’ ενός το πλήρες ιστορικό και τη συλλογιστική της απόφασης του Πολύκεντρου , όπως αποτυπώθηκε στην απόφαση του συμβουλίου  η οποία είναι αναρτημένη στη διαύγεια και στην ιστοσελίδα του δήμου  και αφετέρου απόσπασμα του ψηφισμένου  κανονισμού λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου , ώστε κάθε καλόπιστος αναγνώστης να  μπορέσει να αξιολογήσει την ασκούμενη κριτική.

1. Η απόφαση του «Πολύκεντρου»

«Το ιστορικό μεταβίβασης του κτηρίου του «Πολυκέντρου»  καθώς και τμήματος 1.000 τ.μ. της πλατείας του συνοικισμού του Σιδηροδρομικού Σταθμού στο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων (ΣΕΠ) έχει ως εξής:

1)      Με απόφαση Νομάρχη το έτος 1967 μεταβιβάζεται στο Δήμο Αιγινίου το υπ’ αριθ. 107 οικόπεδο έκτασης 4.150 τ.μ.  χαρακτηρισμένο εντός παρενθέσεως  ως πλατεία  , χαρακτηρισμός που μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει.

2)      Στις 27 Οκτωβρίου 1969 λαμβάνεται απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο Αιγινίου περί παραχωρήσεως στο ΣΕΠ Δημοτικής έκτασης 1000τ.μ. από το παραπάνω οικόπεδο καθώς και ημιτελούς οικήματος  150 τ.μ. για τη στέγαση της τοπικής εφορίας προσκόπων Αιγινίου.

3)      Στις 4 Αυγούστου 1970 συγκροτήθηκε επιτροπή καταμέτρησης και εκτιμήσεως του δωρούμενου στο ΣΕΠ οικοπέδου  και οικήματος   - δεν αναφέρεται   ο όρος πλατεία- και στις 25-8-1970 επικυρώθηκε η απόφαση συγκρότησης της επιτροπής από τη Νομαρχία.

4)      Στις 28 Οκτωβρίου 1972 εγκρίθηκε η μίσθωση οικήματος για τη στέγαση του ΣΕΠ (400 δρχ. που πληρώνονταν από το Δήμο)  ώσπου να τελειοποιηθεί το κτίριο με έξοδα (35.000 δρχ.) του ΣΕΠ  και οικονομική συμβολή 5.000 δρχ.  από το Δήμο.

5)      Επί δημάρχου Π. Δημητριάδη υπεγράφη το συμβόλαιο δωρεάς 17520/20-10-1973 στο οποίο δεν αναφέρεται ειδικός σκοπός παραχωρήσεως του ακινήτου προς το ΣΕΠ και επιπρόσθετα μνημονεύεται ως λόγος ανέκκλητης παραχώρησης «διά δωρεάς εν ζωή, ισχυράς και αμετακλήτου και εκ λόγων ευπρεπείας».

6)      Στις 3-12-1979 αποφασίζει το δημοτικό συμβούλιο Αιγινίου για την παραχώρηση της παραπάνω δημοτικής έκτασης στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 3^ου Δημοτικού Σχολείου και ορίστηκε επιτροπή με Πρόεδρο τον κ. Γιαγκίδη Γεώργιο.

7)      Το Μάιο του 1982 επί δημάρχου Α. Τερζή το Δ.Σ. αποφασίζει να επισκευαστεί το οίκημα και να εξωραϊστεί η πλατεία μόνο εφόσον παραχωρηθεί στο Δήμο πλην όμως και μέχρι το 1981 ο λογαριασμός της ΔΕΗ ,αν και εκδίδεται στο όνομα του ΣΕΠ πληρώνεται από το Δήμο.

8)      Το Μάρτη του 1990 επί δημάρχου Ν. Μαλακόπουλου το Δ.Σ. ανακαλεί την υπ’ αριθ. 112/1970 που αφορά την παραχώρηση του οικοπέδου στο ΣΕΠ. Η απάντηση της Νομαρχίας είναι η εξής: «Για την ακύρωση του Συμβολαίου 17520/20-10-1973 απαιτείται δικαστική απόφαση η οποία θα αποδεικνύει την παράβαση τήρησης των όρων δωρεάς.  Την αρμοδιότητα αυτή έχουν τα πολιτικά δικαστήρια.»

9)      Στις 12-2-1990 αποφασίζει το Δημοτικό Συμβούλιο περί συνεχίσεως έργου αποπεράτωσης εργασιών Κέντρου Νεότητας Σ.Σ..

10)  Το έτος 1993 στέλνει έγγραφο το ΣΕΠ στο Δήμο όπου αναφέρεται ότι ο Δήμος πρόσβαλλε τα δικαιώματα του ΣΕΠ επί του ακινήτου και ζητά να έλθει ο Δήμος σε επαφή μαζί του για να βρεθεί μία λύση ωφέλιμη και για τις δύο πλευρές, διαφορετικά θα προβεί σε αναζήτηση κάθε νομίμου δικαστικού μέσου.

11)  Το Μάρτη του 2000 γίνεται το Δικαστήριο στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Κατερίνης που δικαιώνει τους Προσκόπους.

12)  Τον Οκτώβρη του 2001 στο Εφετείο Θεσσαλονίκης δικάζεται η έφεση του Δήμου και απορρίπτεται. 

13)    Στις 19-4-2002 έρχεται κοινοποίηση από το δικηγόρο του ΣΕΠ Τόλιο Δημήτριο της δικαστικής απόφασης και της δικαστικής δαπάνης των 176,08 ευρώ.

14)    Στις 22-4-2002 επιστολή του ίδιου δικηγόρου για το χρόνο παράδοσης του ακινήτου στην οποία αναφέρεται ότι σε προφορική συνεννόηση με τον τότε Δήμαρχο Παντελή Δημητριάδη , ο τελευταίος απάντησε ότι το κτίριο θα παραδοθεί στο ΣΕΠ μετά τις Δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2002.

15)  Το Γενάρη του 2003 επί δημάρχου Π. Μπροφίδη  επιδίδεται στο Δήμο έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης κινητής περιουσίας του Δήμου για δικαστικά έξοδα.

16)  Στις 23-4-2003 το Δημοτικό Συμβούλιο διαπιστώνει αλλαγή του σκοπού χρήσης του δωρηθέντος ακινήτου από το Δήμο στο ΣΕΠ ,αφού στο Δήμο Αιγινίου δεν υπάρχει καμία δραστηριοποίηση των Προσκόπων .

17)  Στις  5-10-2004 ο δήμος καταθέτει αγωγή με τον ισχυρισμό ότι το παραχωρηθέν ακίνητο ήταν πλατεία κοινόχρηστη και άρα θα έπρεπε να εξαιρείται πάσης συναλλαγής.

18)  Με την απόφαση 418/2005 το μονομελές Πρωτοδικείο Κατερίνης απορρίπτει την αγωγή. Η απόφαση αυτή βρέθηκε μόλις σήμερα , δεν είχε κατατεθεί στο αρχείο του δήμου.

19)  Το Εφετείο Θεσσαλονίκης με την 131/2007 απόφασή του απορρίπτει επίσης την έφεση του δήμου.

20)  Το ΣΕΠ με δικαστική απόφαση αναγκάζει το δήμο να του πληρώσει ενοίκια για το κτήριο και για το διάστημα 2004-2008 ποσού 29.000€ σε δόσεις , το οποίο ήδη εξοφλήθηκε.

21)  Έχει  ήδη εκδοθεί  καταδικαστική για το δήμο απόφαση για απόδοση ενοικίου 15.000 € προς το ΣΕΠ  για το διάστημα 2009-2012 για την οποία ο δήμος άσκησε έφεση, η οποία πιθανότατα θα απορριφθεί, και εκτιμάται ότι το ΣΕΠ θα διεκδικήσει επίσης τα ενοίκια της περιόδου 2013-2015 ,αφού ήδη επέτυχε δεδικασμένο.

Η οικονομική αφαίμαξη που έχει ήδη υποστεί ο δήμος από τη διεκδίκηση ενοικίου εκ μέρους του ΣΕΠ βάσιμα εκτιμάται στο ποσό των περίπου 60.000€ και για το λόγο αυτό ζητήθηκαν νομικές γνωμοδοτήσεις από τρεις (3) μάλιστα νομικούς ,το νομικό σύμβουλο του δήμου κ. Χαράλαμπο Μπρουσκέλη, το συνδημότη νομικό κ. Παναγιώτη Λαζαρίδη και τον εκ Κατερίνης νομικό κ. Διονύσιο Σιώκα, ώστε το δημοτικό συμβούλιο να αποφασίσει περί της δυνατότητας εξαγοράς ή μη του ακινήτου από το ΣΕΠ. Όλες οι νομικές απόψεις συμφωνούν ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα δικαστικής διεκδίκησης του ακινήτου από το ΣΕΠ και αν ο δήμος επιθυμεί την κυριότητα του ακινήτου για οιαδήποτε χρήση μοναδικό τρόπο αποτελεί η εξαγορά του.

Ενδεικτικά παρατίθεται ο βασικός κορμός της νομικής επιχειρηματολογίας:

«Μου τέθηκε από τον κ. Πρόεδρο του Δ.Σ του Δήμου Πύδνας-Κολινδρού το ερώτημα: Εάν για το δωρηθέν οικόπεδο από το Δήμο στο Σ.Ε.Π. με το με αριθ. 17520/20-10-1073 Συμβόλαιο του Συμ/φου Κατερίνης Αθ. Καρατζίδη δύναται  νομικά να ανακληθεί ή με αυτό γενόμενη δωρεά, επειδή: α) το δωρηθέν ακίνητο ήτο χαρακτηρισμένο ως πλατεία και ως εκ τούτου, ως εκτός συναλλαγής, καθίσταται άκυρη η μεταβίβαση , β)  το Σ.Ε.Π. δεν χρησιμοποιεί το δωρηθέν για το σκοπό που εγένετο, όπως αυτός αναφέρεται στην απόφαση του Δ.Σ και  διατυπούται  στα με αριθ. 88/1969 πρακτικά του Δήμου Αιγινίου , όπως και  γ) αν υπάρχει ενδεχομένως κι άλλος λόγος ακύρωσης.

Τέθηκε στη διάθεσή μου πλήρης φάκελος με τα σχετικά έγγραφα και στοιχεία.

1. Επί του πρώτου ερωτήματος:

α) στο με αριθ. 88/1969 πρακτικό του Δ.Σ χαρακτηρίζεται το δωρούμενο ακίνητο ως οικόπεδο και όχι πλατεία και μάλιστα αναφέρει επιπλέον « εντός της οποίας υπάρχει κτίσμα» γεγονός που αναιρεί την ιδιότητα του ακινήτου (ως πλατεία) και άρα ως εκτός συναλλαγής.

β) στο με αριθ. 420Β της 28-6-1967 ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε η πράξη παραχώρησης του ακινήτου μαζί με άλλα από το δημόσιο στο Δήμο Αιγινίου, αναφέρονται όλα ως αδιάθετα οικόπεδα και μόνο στον περιεχόμενο αναλυτικό κατάλογο των παραχωρηθέντων ακινήτων, αναφέρεται παραπλεύρως του ιστορούμενου και εντός παρενθέσεως η λέξη πλατεία.

γ) και αν ακόμη δεχτούμε, παρά το αμφισβητήσιμο κατά το προηγηθέντα ότι το δωρηθέν ήταν αρχικά κατά την παραχώρηση πλατεία, η ανέγερση κτίσματος σ’ αυτό , έστω και λαθραίου ή παρανόμου, επέφερε την αλλαγή της χρήσης αυτού από πλατεία σε χώρο εξυπηρέτησης στεγαστικών αναγκών οπότε και χάνεται η ιδιότητά του, ως ακινήτου εκτός συναλλαγής που είχε ως πλατεία. Το αριθ. 971 ΑΚ είναι σαφές. « Τα πράγματα εκτός συναλλαγής (πλατείες, δρόμοι κ.λ.π) αποβάλλουν την ιδιότητά τους αυτή από τότε που έπαψε ο προορισμός τους για την κοινή χρήση, ή για δημόσιο, δημοτικό, κοινοτικό ή θρησκευτικό σκοπό».

2. Επί του δευτέρου ερωτήματος:

α) στο με αριθ. 88/1969 πρακτικό Δ.Σ Δήμου Αιγινίου αναφέρεται ως λόγος δωρεάς «θέλει χρησιμεύσει  δια την στέγασιν της Τοπικής Εφορίας Προσκόπων Αιγινίου». Όμως αυτή δεν αναφέρεται στο συμβόλαιο δωρεάς και συνεπώς δεν δεσμεύει τα συμβαλλόμενα  μέρη και ως εκ τούτου δεν αποτελεί, νομικά, στοιχείο για την προσβολή.

β) στο συμβόλαιο δωρεάς αναφέρεται, αντίθετα προς τα προηγούμενα, ως μοναδικός λόγος «…γίνεται εκ λόγων ευπρεπείας». Το αριθ. 512 Α.Κ ορίζει «δωρεαί πού έγιναν από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον ή από λόγους ευπρέπειας δεν μπορούν να ανακληθούν».

3. Επί του τρίτου ερωτήματος:

Το με αριθ. 1752/1975 συμβόλαιο δωρεάς καταρτίσθηκε και μεταγράφηκε νομίμως και αναφέρει ρητά, πέρα των ανωτέρω, ότι  είναι αμετάκλητο.

Κατά συνέπεια με τα σημερινά δεδομένα δεν βλέπω νομικό λόγο για ανάκληση, ακύρωση ή προσβολή κατ’ άλλο τρόπο της εν λόγω δωρεάς.»

Κατόπιν αυτών ζητείται από το σώμα λαμβάνοντας υπόψη τη σημαντική σημασία του κτηρίου για τα πολιτιστικά ,μορφωτικά, κοινωνικά δρώμενα που λαμβάνουν χώρα στην έδρα του δήμου μας όπως επίσης και την οικονομική επιβάρυνση που υφίστανται τελικά οι δημότες από τις οικονομικές απαιτήσεις του ΣΕΠ, να εξουσιοδοτήσει το δήμαρχο ώστε , αφού ζητήσει την παρέμβαση του υπουργού Παιδείας  ο οποίος εποπτεύει κατά το νόμο το ΣΕΠ , να διερευνήσει τη δυνατότητα εξαγοράς του «Πολυκέντρου» στην τρέχουσα εμπορική του αξία με ταυτόχρονο συμψηφισμό των λοιπών οικονομικών απαιτήσεών του. Η συμφωνία ,εάν αυτή προκύψει, όπως και το ποσό εξαγοράς θα απασχολήσουν και πάλι το δημοτικό μας συμβούλιο σε επόμενη συνεδρίαση. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να εξετασθεί η δυνατότητα μεταστέγασης του ΚΑΠΗ του συνοικισμού του Σ.Σ. Αιγινίου και η εύρεση άλλου κτηρίου για τη φιλοξενία των πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου και των λοιπών φορέων της περιοχής.»

Δεν έχω την απαίτηση από τον κ. Νταγλιούδη να γνωρίζει νομικά ,ούτε κι εγώ γνωρίζω πολλά , αλλά κάποιος που στο παρελθόν διεκδίκησε κατ’ επανάληψη  να προσφέρει στα κοινά του τόπου του οφείλει να κατανοεί τη σημασία της ελληνικής  γλώσσας στα παρακάτω αποσπάσματα:

…. «στο με αριθ. 88/1969 πρακτικό του Δ.Σ χαρακτηρίζεται το δωρούμενο ακίνητο ως οικόπεδο και όχι πλατεία και μάλιστα αναφέρει επιπλέον « εντός της οποίας υπάρχει κτίσμα» γεγονός που αναιρεί την ιδιότητα του ακινήτου (ως πλατεία) και άρα ως εκτός συναλλαγής» 

ή

…... Το αριθ. 971 ΑΚ είναι σαφές. « Τα πράγματα εκτός συναλλαγής (πλατείες, δρόμοι κ.λ.π) αποβάλλουν την ιδιότητά τους αυτή από τότε που έπαψε ο προορισμός τους για την κοινή χρήση, ή για δημόσιο, δημοτικό, κοινοτικό ή θρησκευτικό σκοπό»

ή

….. Το αριθ. 512 Α.Κ ορίζει «δωρεαί πού έγιναν από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον ή από λόγους ευπρέπειας δεν μπορούν να ανακληθούν».

ή

……απόφαση 418/2005  μονομελούς Πρωτοδικείου Κατερίνης και 131/2007 Εφετείου Θεσσαλονίκης « αντιπαρερχόμενο τον πρώτο λόγο της εφέσεως του εκκαλούντος Δήμου Αιγινίου περί ακυρότητας της ανωτέρω δωρεάς, λόγω του κοινοχρήστου χαρακτήρα του επιδίκου, ότι οικόπεδο απέκτησε ο Δήμος Αιγινίου και οικόπεδο δώρισε»

Προετοιμάσαμε με τη μέγιστη δυνατή επιμέλεια την εισήγησή μας προς το δημοτικό συμβούλιο ,ώστε να λυθεί ,ει δυνατόν, ένα χρόνιο πρόβλημα του δήμου, ζητήσαμε τρείς  νομικές επώνυμες ,υπογεγραμμένες γνωμοδοτήσεις ( δόθηκαν στους συμβούλους ) για να μην παρασυρθεί το συμβούλιο σε λανθασμένη απόφαση και  χωρίς να επιβαρυνθεί το ταμείο του δήμου ούτε ένα ευρώ.

Αντιπαρέρχομαι την απαράδεκτη διατύπωση του κ. Νταγλιούδη «…..όταν σε προηγούμενο ΔΣ παρουσιάστηκε από τον πρόεδρο του ΔΣ ανώνυμη νομική εισήγηση, που μάλλον ήταν από τον...δικηγόρο των προσκόπων».

Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να δώσω γι αυτή την αμετροέπεια από πλευράς του είναι ότι μάλλον κατά τη συγγραφή του άρθρου του βρισκόταν σε σύγχυση.

Αν  παρ’ όλα αυτά υπήρχε γραπτή  νομική εισήγηση  για « κατάθεση αγωγής ακύρωσης συμβολαίου», με χαρά θα την εξετάζαμε και αυτή.

Η παρούσα δημοτική αρχή  έχει σκοπό με σοβαρότητα να επιδιώξει απτές και λειτουργικές  λύσεις για όλα τα σωρευμένα προβλήματα του δήμου που παρέλαβε , δεν ακολουθεί την πεπατημένη  προηγούμενων διοικήσεων, του λαϊκισμού και της αποφυγής ευθυνών.

2. Η αφαίρεση  του λόγου από το δημοτικό σύμβουλο κ. Μαυρίδη

Αφαιρέθηκε ο λόγος από το δημοτικό σύμβουλο κ. Μαυρίδη , όταν αυτός θέλησε να τοποθετηθεί προ ημερήσιας διάταξης, μετά την  ανακοίνωση της προέδρου της τοπικής κοινότητας Μακρυγιάλου και  δεν μπόρεσε να προσδιορίσει το «προσωπικό» ζήτημα που επικαλέστηκε . Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα του ισχύοντος κανονισμού:

Άρθρο 4

Λειτουργία δημοτικού Συμβουλίου

«……Αφού διαπιστωθεί απαρτία, ο Πρόεδρος κηρύσσει την έναρξη της συνεδρίασης και διευθύνει τη συζήτηση.

……..Μετά την έναρξη της συνεδρίασης, ο Πρόεδρος ανακοινώνει στο σώμα κάθε έγγραφο που απευθύνεται στο Συμβούλιο. Στη συνέχεια, ο Δήμαρχος, εφόσον παρίσταται στη συνεδρίαση, μπορεί να προβεί σε οποιαδήποτε ανακοίνωση, ενημέρωση ή πρόταση προς το Δημοτικό Συμβούλιο.

Μετά το Δήμαρχο, εκφράζουν τις απόψεις τους κατά προτεραιότητα έναντι των λοιπών δημοτικών συμβούλων οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων της μειοψηφίας, σύμφωνα με τη σειρά του αριθμού των εδρών που διαθέτει κάθε παράταξη στο Δημοτικό Συμβούλιο. Στη συνέχεια λαμβάνουν το λόγο οι λοιποί δημοτικοί σύμβουλοι και οι συμμετέχοντες πρόεδροι των Δημοτικών ή Τοπικών κοινοτήτων ή Εκπρόσωποι Τοπικής Κοινότητας (όταν συζητούνται θέματα της αντίστοιχης Δημοτικής ή Τοπικής κοινότητας), προκειμένου να προβούν σε ανακοινώσεις ή προτάσεις προς το Δημοτικό Συμβούλιο ή να απευθύνουν ερωτήσεις ή να ζητούν συγκεκριμένα στοιχεία, χρήσιμα για την άσκηση των καθηκόντων τους, από τον Δήμαρχο, τους Αντιδημάρχους, το προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου, την Οικονομική Επιτροπή ή την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής.

Ακολουθεί η διαδικασία των απαντήσεων, χωρίς διάλογο, με τη δυνατότητα και

υποχρέωση του Δημάρχου και των Αντιδημάρχων για παροχή στοιχείων και πληροφοριών εντός ενός μηνός. Ο χρόνος για κάθε ανακοίνωση, πρόταση, ερώτηση, αναζήτηση στοιχείων ή απάντηση δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δύο λεπτά».

Εν προκειμένω ζητήθηκε ό λόγος από την πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Μακρυγιάλου για να ανακοινώσει την απόφασή της να μην αποδεχτεί την απόφαση του δημάρχου για αναστολή των εκδηλώσεων της Καθαράς Δευτέρας λόγω κακοκαιρίας. Ο Δήμαρχος απήντησε και κατά τον κανονισμό δεν ακολουθεί άλλη σχετική με το θέμα τοποθέτηση. Απλή και αυτονόητη εφαρμογή του κανονισμού ,αν  έχουμε μάθει βέβαια να λειτουργούμε με κανόνες δημοκρατίας…..

Αιγίνιο, 27-03-2016

                                                                       ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου

                                                                                  δήμου Πύδνας –Κολινδρού

                                                                                   Ανδρικόπουλος Αυγουστίνος