Από πρώην «ριζοσπάστης μαρξιστής» ο Αλέξης Τσίπρας αυτοπαρουσιάζεται στο βιβλίο του ως ένας πολιτικός που παίρνει τις κρίσιμες αποφάσεις του με βάση ουρανόσταλτα σημάδια της μοίρας και την «κραυγή ενός περιστεριού». Οι παλιοί του σύντροφοι διαψεύδουν πλήθος περιστατικών που περιγράφει.
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ του Αλέξη Τσίπρα ως πολιτικού, ειδικά την περίοδο που είχε την εξουσία, ήταν η έλλειψη αξιοπιστίας, κάτι που είχε καταγραφεί και στις έρευνες της κοινής γνώμης. Η ειλικρίνεια σίγουρα δεν συγκαταλέγεται στα προσόντα του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, όπως είπε πριν από λίγο καιρό σε μια συνέντευξή του, ήρθε η ώρα μέσα από το βιβλίο του να πει «τη δική του» αλήθεια. Άρα, την υποκειμενική δική του αλήθεια, την οποία δεν τον εμπόδισε ποτέ κανείς να πει. Το διάστημα που ήταν πρωθυπουργός, μάλιστα, είχε δημιουργήσει κι έναν τεράστιο μηχανισμό για τη διάχυσή της. Δεν ισχυρίστηκε πάντως ότι στο βιβλίο καταγράφει την αντικειμενική αλήθεια, κάτι που δεν θα μπορούσε να υπερασπιστεί, καθώς οι πρώην σύντροφοί του που διαβάζουν σήμερα τα αποσπάσματα που δημοσιεύονται, έχουν αρχίσει να τον διαψεύδουν ο ένας μετά τον άλλον, κάποιοι προσκομίζοντας και ντοκουμέντα.
Όσα καταγράφει λοιπόν, είναι ό,τι εκείνος αντιλαμβάνεται ως αλήθεια στην προσπάθειά του να ξαναγράψει τα γεγονότα μιας περιόδου κατά την οποία, εντελώς απροετοίμαστος και ανέτοιμος, ανέλαβε την εξουσία. Αντικειμενική αλήθεια θα ήταν αν πέρα από τα προσωπικά συναισθήματά του ή τις απόψεις του, αυτά που γράφει μπορούσαν να επαληθευτούν ή να αποδειχθούν με στοιχεία. Για πολλά από όσα αναφέρει όμως, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Υπάρχουν δηλαδή ντοκουμέντα που τον διαψεύδουν και κάποια έχουν βγει ήδη στη δημοσιότητα και θα βγουν κι άλλα.
Πέρα από την ελαφρότητα όμως, με την οποία περιγράφονται διάφορα περιστατικά, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πρώην πρωθυπουργός που αποδοκιμάστηκε από τον ελληνικό λαό στις εκλογές του 2019 για τη διακυβέρνησή του, αλλά δεν ανέλυσε ποτέ τα αίτια ούτε λογοδότησε.
Ο Τσίπρας γνωρίζει καλά πώς λειτουργούν τα ΜΜΕ και μάλιστα παλιά συνήθιζε να επαίρεται γι' αυτό. Ξέρει πώς να κάνει τα ΜΜΕ να ασχολούνται μαζί του, δίνοντάς τους περιεχόμενο, και θεωρεί ότι ακόμα και η αρνητική δημοσιότητα μπορεί να είναι διαφήμιση για το κοινό στο οποίο στοχεύει. Είναι προφανές ότι πλέον δεν τον ενδιαφέρει μόνο το «αριστεροχώρι» (όπως του αποδίδεται από συντρόφους του ότι χαρακτήριζε εσχάτως τον αριστερό χώρο), αλλά θέλει να απευθυνθεί σε ένα πιο μαζικό κοινό. Γι' αυτό έχει ξεκινήσει ήδη η προβολή της «Ιθάκης» του Τσίπρα ως «τηλενουβέλα», που παίζει ήδη σε πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα και από τις πρώτες γραμμές γίνεται σαφές ότι με αυτό το σκεπτικό έχει γραφτεί και το βιβλίο.
Η πρώτη σελίδα είναι μια πραγματική έκπληξη, καθώς ο πρόλογος μοιάζει περισσότερο με εισαγωγή κάποιου ελαφρού ρομαντικού μυθιστορήματος, παρά με ένα πολιτικό ντοκουμέντο κάποιου που κάποτε παρουσιάστηκε με την ταυτότητα του αριστερού ριζοσπάστη.
Η πρώτη σκηνή του βιβλίου είναι -κυριολεκτικά- η κρεβατοκάμαρα του Αλέξη Τσίπρα με έναν «απόκοσμο» ήχο να τον ξυπνά, από «κραυγή πουλιού» που τελικά ήταν ένα παγιδευμένο περιστέρι στο μπαλκόνι τους, για το οποίο ξύπνησε τη «σαστισμένη» Μπέτυ, που «από μικρή είχε φοβία με τα περιστέρια», όπως μας ενημερώνει. «Και τι θα κάνουμε τώρα;» του είπε εκείνη. «Πρέπει να το ελευθερώσω» της απάντησε αυτός και ανέλαβε αμέσως την αποστολή: «Βγήκα στο μπαλκόνι, τύλιξα με τις παλάμες μου το αποκαμωμένο πλέον περιστέρι, σήκωσα τα χέρια πάνω από τα όρια του διάφανου τείχους που το εμπόδιζε να πετάξει και το άφησα ελεύθερο στον ουρανό, που μόλις είχε αρχίσει να παίρνει τα ρόδινα χρώματα της αυγής.» Επέστρεψα στο δωμάτιο, ακούμπησα στο κεφαλάρι του κρεβατιού και σταθήκαμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλον. «Απίστευτο, ε;» «Ναι, απίστευτο. Και σημαδιακό!» «Τώρα πια είμαι απόλυτα σίγουρος για την απόφασή μου…».
Με την παραπάνω σκηνή ο Αλέξης Τσίπρας μας αποκαλύπτει πώς πήρε την πολιτική απόφασή του να παραιτηθεί από πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στις 29 Ιουνίου του 2023 και ταυτόχρονα μας δίνει μια γνήσια εικόνα για την προσωπικότητά του. Για έναν συνεπή μαρξιστή, βέβαια,η πίστη στα σημάδια της μοίρας αποτελεί μορφή ιδεαλισμού ή θρησκευτικής προκατάληψης, καθώς ο Μαρξισμός απορρίπτει την ύπαρξη ή την επίδραση πνευμάτων, μοίρας ή θεϊκών παρεμβάσεων στην εξέλιξη της φύσης και της ιστορίας. Θεωρητικά λοιπόν, είναι ασύμβατο για κάποιον που είναι μαρξιστής και πιστεύει στον Διαλεκτικό Υλισμό να πιστεύει ταυτόχρονα σε «ουρανόσταλτα σημάδια της μοίρας». Αλλά ο Τσίπρας προφανώς δεν υπήρξε ποτέ γνήσιος μαρξιστής (άλλη μια ψευδής ταυτότητα που χρησιμοποίησε) όπως φανερώνεται και από την πρώτη σελίδα του βιβλίου-ημερολογίου του. Κατά τ' άλλα, είναι μια σκηνή που προκαλεί αρχικά ξάφνιασμα, καθώς αδυνατείς να πιστέψεις στα μάτια σου, μετά αμηχανία με όσα περιγράφει, αλλά και γέλιο με τα γκροτέσκο στοιχεία.
Πέρα από την ελαφρότητα όμως, με την οποία περιγράφονται διάφορα περιστατικά, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πρώην πρωθυπουργός που αποδοκιμάστηκε από τον ελληνικό λαό στις εκλογές του 2019 για τη διακυβέρνησή του, αλλά δεν ανέλυσε ποτέ τα αίτια ούτε λογοδότησε. Αποδοκιμάστηκε διπλά στις εκλογές του 2023, αλλά και τότε απέφυγε τις δημοκρατικές διαδικασίες στο κόμμα του, καθώς και το να αναλάβει ουσιαστικά τις ευθύνες του. Έφυγε από το προσκήνιο και για ένα διάστημα κινούσε τα νήματα από το παρασκήνιο, χρησιμοποιώντας τον Στέφανο Κασσελάκη, που όταν διαπίστωσε ότι δεν τον έλεγχε, αναγκάστηκε να παρέμβει δημόσια για να τον καθαιρέσουν, όπως κι έγινε, με μια εντελώς αντιδημοκρατική διαδικασία. Παραιτήθηκε από το κόμμα που ο ίδιος διαμόρφωσε στη σημερινή του μορφή (και δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα που παρέλαβε από τον Αλέκο Αλαβάνο), επειδή δεν του αρέσει πια, χωρίς να δώσει και πάλι καμία εξήγηση, απαξιώνοντας όχι μόνο τις όποιες δημοκρατικές διαδικασίες του κόμματός του που όφειλε να σεβαστεί, αλλά και τους συντρόφους του. Και τώρα αποφασίζει να «τα πει» εκεί που δεν υπάρχει αντίλογος, ούτε διάλογος, εκεί που καταγράφεται μόνο η άποψή του, στο βιβλίο-ημερολόγιό του. Έτσι, αντί για παράθεση πολιτικών επιχειρημάτων στο πλαίσιο δημοκρατικών διαδικασιών και ουσιαστικής πολιτικής ανάλυσης, η ιστορία της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και τα αποτελέσματα της γίνεται περιεχόμενο για τα πρωινάδικα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου