Κατερίνη: Φεστιβάλ Ποντιακού βιβλίου από την << Παναγία Σουμελά >>

Τα βλέμματα της Κατερίνης στράφηκαν για ακόμα μια φορά στο τριήμερο Φεστιβάλ Ποντιακού προσφυγικού βιβλίου που πραγματοποιήθηκε το τριήμερο που μας πέρασε στην πλατεία Ελευθερίας από τον Ποντιακό Σύλλογο Κατερίνης «Παναγία Σουμελά». Ήταν το 14ο κατά σειρά και για φέτος κεντρική εκδήλωση ήταν η ομιλία του Χάρρυ Κλυνν με θέμα «Η Γενοκτονία τότε και σήμερα»  το βράδυ του Σαββάτου.

Μετά την ομιλία του Χάρρυ Κλυνν, την οποία παρακολούθησαν πόντιοι και μη, μεταξύ τους και αρκετοί αυτοδιοικητικοί, στο επίκεντρο βρέθηκε η Μικτή χορωδία «Παναγίας Σουμελά» με Παραδοσιακά τραγούδια του Πόντου. Το πρόγραμμα του 14ου Φεστιβάλ Ποντιακού προσφυγικού βιβλίου είχε επίσης την προβολή κινούμενων σχεδίων «Ο ψωμάς π’ εθέλεσεν να πετά» του Δαμιανού Χαραλαμπίδη. Αποτελεί μεταφορά του Αισώπειου μύθου «Η χελώνα που ήθελε να πετάξει», από την παιδική θεατρική ομάδα της Ένωσης Ποντίων Πιερίας και προβλήθηκε το βράδυ του Σαββάτου.
Τον Χάρρυ Κλυνν προλόγισε ο πρόεδρος του Συλλόγου «Παναγία Σουμελά» Άρης Κασιμίδης, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων ότι στόχος όλων πρέπει να είναι η ενδυνάμωση της ταυτότητας των ανθρώπων του ποντιακού ελληνισμού αλλά και η συνειδητοποίηση από όλους του τί είναι Ελλάδα και ελληνισμός και ο σεβασμός προς την ιστορία.

Ο ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ
Με επίκληση ενός κατερινιώτη, γνωστού προσώπου μεταξύ των ποντίων και όχι μόνο, άνοιξε την ομιλία του ο Χάρρυ Κλυνν, διαβάζοντας ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο του Σάββα Καταρτζή, μαρτυρία ενός ανθρώπου που έζησε τη γενοκτονία η οποία εκδόθηκε το 1975 στην Κατερίνη και αναφερόταν στην καταστροφή ενός ποντιακού χωριού, στην Περιφέρεια Κοτυώρων από τους Τσέτες του Τοπάλ Οσμάν.
Ο Χάρρυ Κλυνν, σημείωσε ότι «είναι ένα από τα εκατοντάδες ελληνικά χωριά που καταστράφηκαν από τις συμμορίες των τούρκων και η μαρτυρία αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα για όσα συνέβησαν σε όλο τον ελληνισμό της ανατολής». Μάλιστα, αφιέρωσε το απόσπασμα σε κάποιους από τους σύγχρονους ιστορικούς, που σύμφωνα με τον ίδιο, επιχειρούν έναν ιστορικό ενταφιασμό και ιδιαίτερα για την ποντιακή γενοκτονία.
«Συνεχίστε να αγνοείτε και να μάχεστε τη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού» ανέφερε και πρόσθεσε ότι οι ιστορικοί αυτοί, δεν έχουν ούτε γνώση ούτε δύναμη να προχωρήσουν ιστορικά και να αναφερθούν στην 19η Μαΐου 1919 που ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ξεκίνησε τη συστηματική εξόντωση ενός ολόκληρου λαού, με βάναυσα μέσα και μεθόδους, τα τάγματα θανάτου, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα τάγματα εφόδου.
«Η γενοκτονία των Ποντίων με τους 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη γενοκτονία του προηγούμενου αιώνα. Κατά την προοδευτική ιστορική καταγραφή, είναι μόνο στο μυαλό των προσφύγων η ολοκληρωτική εξόντωση μια μερίδας πληθυσμού ακριβώς επειδή είχε αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Αποτελεί την περισσότερο λησμονημένη από τους διεθνείς οργανισμούς», είπε ο Χάρρυ Κλυνν, ενώ αναφέρθηκε και στη συνθήκη για την ανταλλαγή των πληθυσμών που εγκατέλειψαν πλέον την πατρώα γη και επιστρέφουν στη μητροπολιτική Ελλάδα.
«Περιμένουν περισσότερο από 85 χρόνια την ιστορική δικαίωση που δεν ήρθε ποτέ. Η γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης που άρχιζε να εφαρμόζεται από το 1914 και ολοκληρώθηκε με την καταστροφή του 1922. Οι Τούρκοι αρνούνται και έχουν λόγους να αρνούνται, οι Έλληνες ποντιομάχοι γιατί αρνούνται;».
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε και στο γεγονός των προσπαθειών που γίνονται για να μην αλλοιωθεί η ποντιακή ταυτότητα και η κληρονομία αυτή. «Πρέπει να την κατανοήσουμε καθώς είναι πολύτιμη και φορτισμένη με μια υπευθυνότητα απέναντι στις επόμενες γενιές.
Σε μια εποχή που τα πάντα βρίσκονται  σε αμφισβήτηση μας δίνει το δικαίωμα να αγωνιστούμε για τη δικαίωση των προγόνων μας». Ο Χάρρυ Κλυνν θεωρεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα το ότι η ποντιακή ιστορία δεν διδάσκεται στην εκπαίδευση.