Επιστήμη στην υπηρεσία του κυβερνητικού αφηγήματος;...

Θα μπορούσε να έχει νόημα σε κάποια σχολική αίθουσα του εξωτερικού, όπως αυτή που είχε αναρτήσει ως ελληνική στα social media η Νίκη Κεραμέως, όχι όμως στην χώρα μας. Γενίκευση και παραπλανητικό παράδειγμα. Θύμισε λίγο την λογική της υπουργού για τον μέσο όρο των 17 μαθητών ανά τάξη

Στην χθεσινή ενημέρωση για τον κορονοϊό ο επίκουρος καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας Γκίκας Μαγιορκίνης εξέφρασε την πεποίθηση του για το καίριο ζήτημα των ημερών που δεν είναι άλλο από το άνοιγμα των σχολείων.

Ο καθηγητής υποστήριξε ότι "δεν έχουμε μεγάλο κέρδος αυξάνοντας τις τάξεις και μειώνοντας τους μαθητές" ούτε σε επιδημιολογικό επίπεδο ούτε σε επίπεδο εκπαιδευτικό. Σημείωσε ακόμα ότι αύξηση τμημάτων και μείωση του αριθμού των μαθητών θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο μετάδοσης του κορονοϊού, με βάση επιδημιολογικά μοντέλα που φέρονται να δείχνουν ότι εάν αυξηθούν οι τάξεις, μπορεί να αυξηθούν οι εστίες μόλυνσης από την αύξηση του αριθμού των εκπαιδευτικών.

Σήμερα μάλιστα επανήλθε μέσω του λογαριασμού του στο Facebook παραθέτοντας και διάγραμμα προκειμένου να υποστηρίξει την άποψη του. Όπως επισημαίνουν πολλοί χρήστες στα σχόλιο της ανάρτησης του, το διάγραμμα παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, ένα "μικρό" προβληματάκι: Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα μιας σχολικής τάξης 25 μαθητών σε Ελληνικό σχολείο.


Δεν θα μπούμε στις επιστημονικές αναλύσεις αφού δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Εξάλλου πολλοί συνάδελφοι του κύριου Μαγιορκίνη έχουν εκφράσει διαφορετική άποψη, όπως η πρόσφατη παρέμβαση της καθηγήριας επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθηνάς Λινού .

Δεν μπορούμε ωστόσο να μην παρατηρήσουμε ότι η τοποθέτηση αυτή του επιδημιολογου κύριου Μαγιορκίνη είναι αν μη τι άλλο αμφιλεγόμενη. Εκτός αν θεωρήσουμε ότι οι συνάδελφοι του στην υπόλοιπη Ευρώπη κάνουν τόσο μεγάλο σφάλμα ρισκάρωντας την δημιουργία δεκάδων νέων εστιών μετάδοσης του ιού.

Η μεθοδολογία της μείωσης των μαθητών, της πρόσληψης καθηγητών και της για την θωράκιση των σχολείων ακολουθείται σε χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Σερβία και η Βοσνία.

Όλοι θέλουμε τα σχολεία να ανοίξουν με τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς ασφαλείς. Είναι προφανές ότι οι απαντήσεις είναι πολύπλοκες και σύνθετες και το ρίσκο πάντα υπαρκτό.

Για αυτό τον λόγο, θα περιμέναμε από τους επιστήμονες να εξηγούν στους πολίτες όλους τους κινδύνους και τα δεδομένα. Ακόμα κι αν αυτά δεν εξυπηρετούν τις κυβερνητικές αποφάσεις. Και όχι να ντύνουν με επιστημονικό μανδύα το κυβερνητικό αφήγημα. Διότι αυτό στο τέλος οδηγεί στην αμφισβήτηση και την συνωμοσιολογία...

Ραπανάκης Σπύρος