Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ-ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ»

Στεργιοπούλου-Ρίζου Ζωή
      Κατερίνη

Δευτέρα βράδυ 23 του μήνα, βρέθηκα στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολυκλαδικού Λυκείου στην Κατερίνη. Άξιον Εστί και καντάτα του Μαουτχάουζεν του Μίκη Θεοδωράκη από την Χορωδία της Εστίας Πιερίδων Μουσών σε σύμπραξη με τη Χορωδία Λιτοχώρου Ιωάννης Σακελλαρίδης, με Διευθυντή Ορχήστρας και Διδασκαλία των Χορωδιών τον Ευθύμιο Μαυρίδη.
  Η περίφημη συναυλία που επρόκειτο να γίνει στο Αρχαίο Θέατρο του Δίου, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ολύμπου, μεταφέρθηκε στην αίθουσα του Λυκείου, λόγω κακών καιρικών συνθηκών. Έφθασα με τη σχετική επιφύλαξη, επειδή γνωρίζω ότι ο χώρος αυτός δεν έχει και τις καλύτερες προδιαγραφές για παρουσίαση τέτοιων εκδηλώσεων και η βροχή έπεφτε ασταμάτητα. Μπήκα στη σχετικά μικρή αίθουσα, που σιγά-σιγά γέμιζε από το σίγουρα μυημένο κοινό που βρέθηκε εκεί παρ' όλες τις δύσκολες καιρικές συνθήκες. 

  Η ορχήστρα ήταν εκεί μπροστά, κοντά σαράντα άτομα, από μεγάλους αρχιμουσικούς και σημαντικούς εκτελεστές μέχρι νεαρούς μουσικούς με ταλέντο και με τη λάμψη στα μάτια, όλοι με τα όργανά τους κουρντισμένα και καλογυαλισμένα, έτοιμοι και χαμογελαστοί.
  Πρώτο μέρος, η καντάτα του Μαουτχάουζεν, Διευθυντής ορχήστρας ο Ευθύμιος Μαυρίδης και σολίστ η Ρώνια Τοπαλίδου. Οι πρώτες νότες, η μελωδία κρεμασμένη στη μπαγκέτα του Μαέστρου και .....τι ωραία που είναι η αγάπη μου.....πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα. Η φωνή της Ρώνιας άλλοτε χάδι και άλλοτε μαχαίρι στις καρδιές μας. Αυθόρμητα χειροκροτήματα και Μπράβο.
  Δεύτερο μέρος, Άξιον Εστί, έναρξη με την περίεργη διαδρομή κάθε μουσικού οργάνου ξεχωριστά σε μια άναρχη αρμονία με οδηγό τον Μαέστρο, παύση -σαντούρι και .....τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα....υπέροχος ψάλτης ο Δημήτριος Χωνός, αμέσως μετά η Χορωδία συνοδεύει τον Ψάλτη βυζαντινά....Νε..νεεεε...κι αρχίζει η μουσική πανδαισία! 
  Και στεκόμαστε μπροστά σε ...ναούς στο σχήμα του ουρανού.... και ανεβαίνουμε σε ....βουνά που σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους.....
  Και προβάλλει ο λαϊκός τραγουδιστής, στιβαρός και θαυμάσιος ο Γιάννης Χαρίσης και το ....της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ...βγαίνει από την αίθουσα και ανεβαίνει στον ουρανό! 
  Ανάμεσα στις μουσικές, η αφήγηση των αναγνωσμάτων από τον σπουδαίο Γιώργο Βατουσιάδη, που με τη βαθιά φωνή του συνεπαίρνει. Έπειτα πετάμε με το χελιδόνι και αφού ακουμπήσουμε της ...αγάπης τα αίματα......ψάλλουμε με κατάνυξη και ευφορία το ...Άξιον Εστί το φως και η πρώτη χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου... φωνάζουμε δυνατά το ...Χαίρε η Αγκυροφόρος και η Πενταστέρινη......αγκαλιάζουμε τα ......κορίτσια τις παραπλανημένες πλειάδες και το αγρίμι της μυρτιάς....και μετά από την κραυγή του ...Νυν το μηδέν....γίνεται η έκρηξη από όλο το σύνολο με το ...αυτός ο κόσμος ο μικρός ο ΜΕΓΑΣ.....
  Μέγας μάγος Δάσκαλος ο Ευθύμιος Μαυρίδης, υπέροχοι όλοι οι συντελεστές, οι χορωδοί πέρα από κάθε προσδοκία, οι μουσικοί έπαιξαν με στόφα μεγάλης ορχήστρας.
  Ευχαριστώ όλους τους συντελεστές για αυτή την απίστευτη μουσική εμπειρία και απόλαυση!
   Στεργιοπούλου-Ρίζου Ζωή
      Κατερίνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου