Συνελήφθη από τις βελγικές αρχές η πρώην αντιπρόεδρος της Κομισιόν και Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Φεντερίκα Μογκερίνι -είναι η θέση που σήμερα κατέχει η Κάγια Κάλλας- στο πλαίσιο έρευνας για απάτη με κοινοτικά κονδύλια.
Η σύλληψη της Φεντερίκα Μογκερίνι έρχεται μετά το Qatargate, όπου συνελήφθησαν ως ύποπτοι για διαφθορά και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, έξι άτομα, μεταξύ των οποίων δυο ευρωβουλευτές, ο Αντόνιο Πάντσερι και η Εύα Καϊλή -συνελήφθη και ο πατέρας της Εύας Καϊλή, την ώρα που προσπαθούσε να διαφύγει από τη χώρα και οι αρχές κατέσχεσαν τη βαλίτσα του, στην οποία βρέθηκαν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ενώ 150 χιλιάδες ευρώ βρέθηκαν στο σπίτι της Καϊλή-, και μετά το Pfizergate που αφορούσε τα μηνύματα, που αντάλλαξε η πρόεδρός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer Άλμπερτ Μπουρλά, πριν την υπογραφή συμβολαίου για την παροχή των εμβολίων κατά του κορωνοϊού· το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Κομισιόν παραβίασε τους κανόνες διαφάνειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την άρνησή της να παραχωρήσει πρόσβαση στα μηνύματα της Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν.
Και να φανταστεί κανείς ότι το Qatargate ήταν η στιγμή που όλοι είπαμε «αποκλείεται να υπάρξει πιο χοντρό σκάνδαλο από αυτό». Η Μογκερίνι άκουσε την πρόκληση, χαμογέλασε και είπε: «Κρατήστε μου το prosecco».
Το Pfizergate, από την άλλη, απέδειξε ότι η σχέση των ευρωπαϊκών θεσμών με τη διαφάνεια είναι σαν τη σχέση των παιδιών με την οδοντόκρεμα: τη χρησιμοποιούν μόνο όταν ξέρουν ότι θα τους μυρίσει κάποιος το στόμα. Όταν όμως τα SMS της Ούρσουλας ζητήθηκαν από το δικαστήριο, ξαφνικά «χάθηκαν». Κλασική ευρωπαϊκή λύση: όταν δεν θες να δώσεις εξηγήσεις, εξαφάνισε τα ντοκουμέντα. Βέβαια, αν το έκανε αυτό ένας απλός πολίτης, θα ήταν «παρεμπόδιση δικαιοσύνης» αλλά, αν το κάνει η Κομισιόν, είναι «τεχνικό πρόβλημα».
Την Ιταλίδα Φεντερίκα Μοργκερίνι, είχε διαδεχτεί ο Ισπανός Ζόζεπ Μπορέλ, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει την Ευρώπη «κήπο» και τον περισσότερο υπόλοιπο κόσμο «ζούγκλα», η οποία «θα μπορούσε να εισβάλει στον κήπο», με αποτέλεσμα οι δηλώσεις του να προκαλέσουν αντιδράσεις από τις χώρες της “ζούγκλας”, και ο Μπορέλ να αναγκαστεί να δώσει εξηγήσεις και να ζητήσει συγγνώμη. Προσπερνώ το γεγονός πως η Ευρώπη είναι ένας “κήπος” που αποδεικνύεται καθημερινά ότι κολυμπάει στη διαφθορά, και στέκομαι στο γεγονός πως ο κορυφαίος διπλωμάτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή ένας άνθρωπος που η δουλειά του είναι οι καλές σχέσεις με τις άλλες χώρες, χαρακτήρισε τις άλλες χώρες “ζούγκλα”.
Σήμερα είναι η Κάγια Κάλλας, που είναι αντιπρόεδρος της Κομισιόν και Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, αλλά η Κάγια Κάλλας δεν ενδιαφέρεται για την ειρήνη, αφού επιθυμεί τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία αλλά, αν και δεν επιθυμεί την ειρήνη, επιθυμεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Περίεργα πράγματα. Το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις χωρίς να θέλει να σταματήσει ο πόλεμος είναι σαν ένας διπλωμάτης να σκάει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, κρατώντας ένα μπαζούκας.
Δεν θα νιώσω καμία έκπληξη αν πληροφορηθούμε σύντομα πως η Κάγια Κάλλας εμπλέκεται σε τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς.
Το στομάχι μου μου λέει πως η τόσο μεγάλη επιθυμία πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων για συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, όσο και το ότι λένε πως η Ευρώπη ετοιμάζεται για πόλεμο με τη Ρωσία, έχουν να κάνουν με το ότι είναι σάπιοι και διεφθαρμένοι μέχρι το κόκαλο, οπότε ξέρουν πως μόνο ένας πόλεμος θα τους έσωζε από τη φυλακή.
Η Ευρώπη δεν προετοιμάζεται μόνο για πόλεμο με τη Ρωσία. Προετοιμάζεται και για πόλεμο με την ίδια της την πραγματικότητα.
Γιατί όταν οι ηγέτες της Ευρώπης μιλούν για πόλεμο με τη Ρωσία σαν να είναι μια χρηματοδότηση της Κομισιόν για μελισσοκόμους, αυτό δεν δείχνει αποφασιστικότητα· δείχνει πανικό.
Και ο πανικός δεν γεννιέται από ισχύ, ο πανικός γεννιέται από ενοχή.
Σε μια κοινωνία όπου η διαφθορά έχει ποτίσει κάθε θεσμό, ο πόλεμος είναι πάντα μια υπέροχη ευκαιρία για να εξαφανιστούν αρχεία, να χαθούν χρήματα, να κλείσουν υποθέσεις, να δικαιολογηθούν προϋπολογισμοί, να ξεχαστούν σκάνδαλα.
Ένας πόλεμος προσφέρει την τέλεια κάλυψη: «Μην ασχολείστε με τις βαλίτσες μας που είναι γεμάτες χρήματα, έχουμε να σώσουμε την Ευρώπη».
Ίσως, τελικά, αυτός να είναι ο πραγματικός φόβος πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων:
Όχι η Ρωσία, όχι η «ζούγκλα», αλλά το να λογοδοτήσουν σε έναν ειρηνικό κόσμο όπου δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι «κήπος», όπως έλεγε ο Μπορέλ, αλλά θερμοκήπιο που καλλιεργεί μόνο δύο πράγματα:
Διαφθορά και αμνησία.
Διαβάστε περισσότερα: https://pitsirikos.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου