Ποια είναι τα οφέλη του για τον οργανισμό μας
Το μαύρο πιπέρι αποτελεί για πολλούς ένα αναπόσπαστο κομμάτι του πιάτου
τους. Ωστόσο, πέρα από το ότι δίνει μια πιο πικάντικη νότα στη διατροφή
μας, φαίνεται ότι τα οφέλη της χρήσης του για τον οργανισμό μας είναι
πολλά και ποικίλα.
Η κύρια ουσία του μαύρου πιπεριού στην οποία οφείλονται οι δράσεις του ονομάζεται πιπερίνη.
Το μαύρο πιπέρι ερεθίζει συγκεκριμένους γευστικούς μας κάλυκες, που με τη σειρά τους στέλνουν το μήνυμα στο στομάχι και αυτό εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, προετοιμάζοντάς το να δεχτεί την τροφή (κρέας) που έρχεται.
Παράλληλα αυξάνονται και τα γαστρικά και παγκρεατικά ένζυμα και κυρίως η χυμοθρυψίνη (ένζυμο απαραίτητο για την πέψη των πρωτεϊνών), καθώς και η λιπάση και τα χολικά οξέα (απαραίτητα για την πέψη τους λίπους).
Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η αύξηση των ενζύμων αυτών μετά από κατανάλωση μαυροπίπερου μπορεί να φτάσει και το 40%. Θα αναρωτηθεί τώρα κάποιος τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Η απάντηση είναι ότι σε περιπτώσεις όπου το υδροχλωρικό οξύ δεν παράγεται σωστά στο στομάχι μας η τροφή δεν μπορεί να διασπαστεί με αποτέλεσμα να παραμένει για πολύ ώρα εκεί και να γίνεται το υπόβαθρο (η τροφή) για διάφορους μικροοργανισμούς. Αυτοί δημιουργούν αέρια κατά τη διαδικασία που καλείται ζύμωση, με συνέπεια εμείς να νιώθουμε έντονο φούσκωμα, δυσφορία και πολλές φορές δυσκοιλιότητα ή διάρροια.
Αν τώρα θέλουμε να το προχωρήσουμε κι ακόμα περισσότερο μπορούμε να πούμε ότι η κατανάλωση κρέατος που πιθανώς να σχετίζεται με την καρκινογένεση, αντισταθμίζεται με την κατανάλωση μπαχαρικών, γι’ αυτό και επιδημιολογικές μελέτες τα συσχετίζουν με μείωση του καρκίνου του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Τέλος δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι το μαύρο πιπέρι αποτελεί εξαιρετική πηγή σιδήρου καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 1/10 της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως.
Πηγή: neadiatrofis.gr
Η κύρια ουσία του μαύρου πιπεριού στην οποία οφείλονται οι δράσεις του ονομάζεται πιπερίνη.
Το μαύρο πιπέρι ερεθίζει συγκεκριμένους γευστικούς μας κάλυκες, που με τη σειρά τους στέλνουν το μήνυμα στο στομάχι και αυτό εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, προετοιμάζοντάς το να δεχτεί την τροφή (κρέας) που έρχεται.
Παράλληλα αυξάνονται και τα γαστρικά και παγκρεατικά ένζυμα και κυρίως η χυμοθρυψίνη (ένζυμο απαραίτητο για την πέψη των πρωτεϊνών), καθώς και η λιπάση και τα χολικά οξέα (απαραίτητα για την πέψη τους λίπους).
Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η αύξηση των ενζύμων αυτών μετά από κατανάλωση μαυροπίπερου μπορεί να φτάσει και το 40%. Θα αναρωτηθεί τώρα κάποιος τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Η απάντηση είναι ότι σε περιπτώσεις όπου το υδροχλωρικό οξύ δεν παράγεται σωστά στο στομάχι μας η τροφή δεν μπορεί να διασπαστεί με αποτέλεσμα να παραμένει για πολύ ώρα εκεί και να γίνεται το υπόβαθρο (η τροφή) για διάφορους μικροοργανισμούς. Αυτοί δημιουργούν αέρια κατά τη διαδικασία που καλείται ζύμωση, με συνέπεια εμείς να νιώθουμε έντονο φούσκωμα, δυσφορία και πολλές φορές δυσκοιλιότητα ή διάρροια.
Αν τώρα θέλουμε να το προχωρήσουμε κι ακόμα περισσότερο μπορούμε να πούμε ότι η κατανάλωση κρέατος που πιθανώς να σχετίζεται με την καρκινογένεση, αντισταθμίζεται με την κατανάλωση μπαχαρικών, γι’ αυτό και επιδημιολογικές μελέτες τα συσχετίζουν με μείωση του καρκίνου του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Τέλος δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι το μαύρο πιπέρι αποτελεί εξαιρετική πηγή σιδήρου καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 1/10 της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως.
Πηγή: neadiatrofis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου