Αποκλειστική συνέντευξη του ηθοποιού Άρη Δελαγραμμάτικα στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
O ηθοποιός Άρης Δελαγραμμάτικας μπαίνει στον... λαβύρινθο του Μινώταυρου -παρέα με τον Θησέα, σ’ ένα μουσικοθεατρικό ταξίδι από την Αθήνα ως την Κρήτη. Την ίδια στιγμή, ο παραμυθένιος μίτος της βασιλοπούλας Αριάδνης, ξετυλίγει μια αποκλειστική συνέντευξη του ηθοποιού, με τη δύναμη του Ορφέα και «θεϊκά» στοιχεία, γιατί... «οι σκέψεις βαρίδια είναι αυτές που μας κρατάνε πίσω και δε μας αφήνουν να προχωρήσουμε...»
Ο κάθε ήρωας, όπως ο Θησέας, ήταν ένα ον διπλής φύσης. Έχει ένα ανθρώπινο μέρος κι ένα θεϊκό. Εσείς, αν είσαστε ήρωας της ελληνικής μυθολογίας, ποιο θεϊκό στοιχείο θα θέλατε να είχατε και πώς θα το αξιοποιούσατε;
Αν όλοι μέσα μας κρύβαμε ένα θεϊκό μέρος, θα ήταν σχεδόν παραμυθένιο να είχαμε την δύναμη αυτή του Ορφέα. Με την τέχνη της μουσικής, του τραγουδιού και της ποίησης να είχαμε τέτοια δύναμη που να ημερεύαμε θηρία και να κάναμε τις πέτρες και τα δέντρα να χορεύουν. Σε έναν πιο ρεαλιστικό παραλληλισμό, τα θηρία θα λέγαμε ότι είναι τα προβλήματα και οι δυσκολίες που πρέπει να παλέψουμε στη ζωή, και τα δέντρα και οι πέτρες θα ήταν οι σταθερές, οι σκέψεις βαρίδια που μας κρατάνε πίσω και δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε. Αν είχα μια θεϊκή δύναμη, αυτό θα ήθελα, με τη μουσική να κάνω πέρα κάθε θηρίο δικό μου και των γύρω μου.
«Ηρωισμός είναι να ξέρει κανείς ν’ αναγνωρίζει τους φίλους και τους εχθρούς του». Τι είναι για εσάς ηρωισμός σήμερα; Σε ποιον ή ποια θ’ αποδίδατε αυτό το χαρακτηριστικό και για ποιο λόγο;
Οι σύγχρονοι ήρωες είναι οι άνθρωποι που παλεύουν να βρουν μια πατρίδα, που προσπαθούν το καλύτερο για τα παιδιά τους εκδιωγμένοι από τις χώρες τους και ψάχνουν με όποιο τρόπο να επιζήσουν σε ένα κόσμο που ξαφνικά έγινε αφιλόξενος για αυτούς.
Ηρωισμός είναι η καθημερινή μάχη που δίνουν για να παραμείνουν αξιοπρεπώς σε αυτόν τον κόσμο, αλλά είναι και για αυτούς, τους λίγους, που παλεύουν να αποδείξουν ότι ο κόσμος μας μπορεί και να είναι και αλλιώς, ειρηνικός και φιλόξενος.
Ο Θησέας αναδείχτηκε ως ο σπουδαιότερος μυθικός ήρωας της Αθήνας. Ήταν ένας εκπολιτιστής ήρωας που ανοικοδόμησε πόλεις, σύνταξε νόμους, καθιέρωσε αθλητικούς ιερούς αγώνες και οργάνωσε ένα κοινωνικό σύστημα. Αν υποθέταμε ότι ήταν Δήμαρχος Αθηναίων στη σημερινή εποχή, τι θα θέλατε και τι θα προσδοκούσατε να κάνει για τα οποία θα τον μνημονεύαμε τα επόμενα χρόνια;
Μια Αθήνα φιλική στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Πολύ κλισέ, ξέρω, αλλά ήταν και είναι πάντα ένα προβληματικό θέμα για τη χώρα μας.
«Ο Μινώταυρος είναι ένα από τα πιο μοναχικά πλάσματα, δεν είναι ούτε άνθρωπος ούτε ζώο, είναι ένα τέρας. Ακόμη και ο τόπος της φυλακής του, η σπαζοκεφαλιά χωρίς διέξοδο, έχει ένα σχήμα μεταβατικό: μοιράζεται ανάμεσα στη σπείρα –που συναντάμε στη φύση παντού (απ’ τους ανεμοστρόβιλους και τις δίνες μέχρι το κέλυφος των σαλιγκαριών)– και τον κύβο, ανάμεσα στο αέναο της φύσης και τη λογική της επιστήμης». Καταθέστε αιτιολογημένα τη δική σας άποψη.
Η ιστορία του Μινώταυρου μπορεί να συγκριθεί με αυτή από το παραμύθι «Η Πεντάμορφη και το Τέρας». Το παραμύθι αυτό μας μαθαίνει ότι η εμφάνιση δεν παραλληλίζεται και με τη ψυχή. Το «Τέρας» έκρυβε μέσα του έναν πρίγκιπα, έτσι θα μπορούσε και ο Μινώταυρος, να μην είναι ένα «τέρας» απομονωμένο και παραγκωνισμένο, να ζει σε μια φυλακή για να μη τον βλέπει κανείς.
Τέρας δεν γεννιέται κανείς, γίνεται. Γίνεται από τις συνθήκες που ζει, από τη ζωή που τον έμαθαν να ζει, από καθετί που ήταν στον περίγυρό του καθώς μεγάλωνε.
Ποια είναι η σειρά με την οποία ιεραρχείτε τις προτεραιότητές σας;
Η προτεραιότητα είναι πάντα μία. Να είμαι ευτυχισμένος σε ό,τι κάνω, κάθε στιγμή της ζωής μου.
Θεωρώ πως αν βάλεις αυτό προτεραιότητά σου, τότε αυτόματα χτίζονται και οι υπόλοιπες επί μέρους.
Το πρόσωπο που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη ζωή σας.
Θα σου απαντήσω σε 10 χρόνια..
Aγαπημένη μουσική-Το τραγούδι που σιγοτραγουδάτε τον τελευταίο καιρό;
Τα πάντα! Κάθε είδος μουσικής, όταν είναι καλή εκδοχή του, είναι αγαπημένο. - «Άσπρη μέρα», τραγούδι, που ερμήνευα στην παράσταση «Ωνάσης, τα θέλω όλα». Κάθε μέρα επί τόσους μήνες κι ακόμα μου είναι καρφωμένο στο μυαλό μου!
Το φιλμ που ποτέ δε θα ξεχάσετε.
“There will be blood”, του Paul Thomas Anderson. Daniel Day-Lewis…
Αγαπημένος προορισμός διακοπών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Καλή παρέα να υπάρχει... κι όλος μας ο πλανήτης είναι αγαπημένος προορισμός (πριν τον καταστρέψουμε)
Moto που σας εκφράζει.
Να ήταν μόνο ένα;; Άντε, ας πω το: “It is never too late to be what you might have been” -George Eliot
Το τελευταίο λογοτεχνικό βιβλίο που διαβάσατε.
«Έξι νύχτες στην Ακρόπολη», Γιώργος Σεφέρης
Aγαπημένο στέκι στην Αθήνα.
«Η Αυλή», στο Κουκάκι.
Όνειρο ζωής.
Ευτυχία σε ό,τι κάνω.
Σχέδια.
Άσε, έχουμε καεί από σχέδια! Ό,τι όμορφο προκύψει, καλώς να προκύψει.
https://
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου