Έκθεση Πισσαρίδη :Τα σημεία που αποκαλύπτουν το μνημόνιο Μητσοτάκη...

Η«Έκθεση της Επιτροπής Πισσαρίδη για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας» μοιάζει με μία έκθεση ιδεών γεμάτη, όμως, με... σοβαρά υπονοούμενα. Στην ουσία προβλέπει μειώσεις συντάξεων, φορολογικές αδικίες ενάντια στους εργαζόμενους, ιδιωτικοποιήσεις όλων των νευραλγικών τομέων όπως τα νοσοκομεία. Η Έκθεση θα αποτελέσει τη βάση για το κείμενο που θα αποσταλεί στις Βρυξέλλες, ενώ η πλήρης Έκθεση αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα αύριο. Την Τετάρτη 25/11 θα παρουσιαστεί από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Θεόδωρο Σκυλακάκη. Τι κρύβει όμως η Έκθεση πίσω από γενικολογίες; Κατ’ ουσίαν αποτελεί μια συνοπτική εκδοχή ενός οικονομικού και πολιτικού σχεδίου, που είναι όμοιο με τις πιο σκληρές μνημονιακές υποχρεώσεις της περιόδου 2010-2015. Ας δούμε συνοπτικά τι προβλέπει η Έκθεση πίσω από τις γραμμές. Οι στόχοι που θέτει για την ανάπτυξη είναι εξωπραγματικοί. Το σχέδιο «ως στόχο την ετήσια αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ κατά ποσοστό της τάξης του 3,5% για την επόμενη δεκαετία, κατά μέσο όρο». Ο στόχος μοιάζει εντελώς ανεδαφικός, αν αναλογιστεί κανείς ότι από τη στιγμή που εξελέγη η ΝΔ σημειώθηκαν απανωτές μειώσεις του ΑΕΠ σε επίπεδο τριμήνων. Προβλέπει ετήσια αύξηση της απασχόλησης κατά 1%. Με αυτό το σκεπτικό το 2030 η ανεργία θα φτάσει το 7%, δείχνοντας ότι η εργασία δεν αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι μέσα σε τέσσερα χρόνια (από το 2015 μέχρι το 2019) η ανεργία από το 27% έφτασε το 17%, μειούμενη κατά 10 μονάδες Οι συντάκτες του κειμένου μιλούν για σύγκλιση με την Ε.Ε. αναφορικά με το ΑΕΠ. Ωστόσο δεν αναφέρουν πόσο θα φτάσει αυτό, ενώ μένουν προσκολλημένοι στην αύξησή του μέσω μιας εξωπραγματικής ανάπτυξης. Ούτε κουβέντα για την έντονη συζήτηση που ξεκινά στην Ευρώπη για τη διευθέτηση του δημόσιου χρέους, που εκτοξεύθηκε σε ολόκληρη την Ε.Ε. λόγω της πανδημίας Επιπλέον, σύμφωνα με το σχέδιο, θα ενισχυθεί η εξωστρέφεια: οι εξαγωγές θα αυξηθούν κατά 90%, ενώ το μερίδιο των εξαγωγών στο ΑΕΠ θα ανέλθει στο 50,5%, από το 37,2% το 2019. Το πώς θα επιτευχθεί κάτι τόσο εξωπραγματικό, είναι άγνωστο. Το σχέδιο κάνει σαφή αναφορά σε «μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (για παράδειγμα μέσω ενός σταθερού ποσού εισφορών υγείας για όλους τους εργαζόμενους)», κάτι το οποίο σημαίνει πως είτε κάποιος βγάζει 600 ευρώ το μήνα είτε 6.000, θα πληρώνει τις ίδιες εισφορές. Κάνει λόγο για «ενσωμάτωση εισοδημάτων σε ενιαία κλίμακα φορολογίας, ανεξάρτητα από την πηγή». Αυτό σημαίνει πως είτε κάποιος κερδίζει το βιος του από την εργασία του, είτε από άλλες πολυκερδείς δραστηριότητες που απαιτούν μεγάλα κεφάλαια, θα φορολογείται με τον ίδιο συντελεστή. Προβλέπει «ενίσχυση της αναλογικότητας και διαφάνειας του δημόσιου διανεμητικού πρώτου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης». Αυτό σημαίνει πως καταργείται πλήρως ο αναδιανεμητικός ρόλος του ασφαλιστικού, με αποτέλεσμα εάν κάποιος εργαζόμενος εργαζόταν ως χαμηλόμισθος, θα είναι καταδικασμένος σε ακραία φτώχεια όταν βγει στη σύνταξη. Όσον αφορά την επικουρική ασφάλιση προβλέπεται «μετάβαση από διανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό σύστημα επικουρικής σύνταξης, με άμεση εφαρμογή για όσους εισέρχονται στην αγορά εργασίας και εθελοντικά για όσους άλλους εργαζόμενους το επιθυμούν». Ουσιαστικά πρόκειται το ασφαλιστικό Πινοσέτ: ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και δραματική μείωση των εισοδημάτων των συνταξιούχων. Η ιδιωτικοποίηση φαίνεται και μέσα από την αναφορά σε «οριστικοποίηση αποτελεσματικού πλαισίου εποπτείας για τα ασφαλιστικά ταμεία στον δεύτερο πυλώνα, συμπεριλαμβανομένου και ενός δημόσιου ταμείου». Δίνεται έμφαση στην αρπαγή περιουσιών από τις τράπεζες, καθώς επισημαίνεται πως χρειάζεται «ταχύτερη μείωση των προβληματικών δανείων από τις τράπεζες» και «αποτελεσματική εφαρμογή του νέου πτωχευτικού κώδικα» Η Έκθεση προβλέπει «φορολογικά κίνητρα για αύξηση μακροχρόνιας αποταμίευσης των νοικοκυριών στην κατεύθυνση ανάπτυξης της εσωτερικής κεφαλαιαγοράς». Εδώ πραγματικά η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά: Τι θα αποταμιεύσουν τα νοικοκυριά; Τα λεφτά που δεν θα έχουν; Αέρα κοπανιστό; Για τα σχολεία οι συντάκτες της Έκθεσης επιθυμούν «αύξηση του μέσου μεγέθους των σχολικών μονάδων, με ουσιαστική αυτονομία συμπεριλαμβανομένων και των προσλήψεων, και αξιολόγησή τους». Με άλλα λόγια οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα προσλαμβάνονται από τα σχολεία. Με τι κριτήρια; Πώς θα πληρώνονται από τα «αυτόνομα» σχολεία; Προφανώς πάμε σε σχολεία δύο ταχυτήτων «Ριζικός εκσυγχρονισμός συστήματος διακυβέρνησης στην ανώτατη εκπαίδευση» γράφει η Έκθεση. Προφανώς επιθυμεί πανεπιστήμια με οικονομική εξάρτηση από επιχειρήσεις «Μεγαλύτερη αυτονομία δημόσιων νοσοκομείων»: Θέλετε χρήματα αγαπητές διοικήσεις νοσοκομείων; Κάντε ΣΔΙΤ με ιδιωτικές κλινικές. Βάσει την έκθεσης, θα υπάρχουν προγράμματα «ενίσχυσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων, κυρίως στην κατεύθυνση της πρόσβασής τους σε χρηματοδότηση για επενδύσεις που αφορούν ψηφιακή αναβάθμιση, καινοτομία ή εξωστρέφεια, ή που προάγουν την κοινωνική συνοχή ή την προστασία του περιβάλλοντος». Με άλλα λόγια κόβονται οι χρηματοδοτήσεις για τις υπόλοιπες μικρομεσαίες του εμπορίου και των υπηρεσιών. Για την έρευνα, αναφέρει η Έκθεση, εκφράζεται η επιθυμία για «ενίσχυση βασικής έρευνας μέσω άρσης αγκυλώσεων για πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα». «Αγκυλώσεις» προφανώς εννοούν οι συντάκτες όσες επιστήμες δεν εξυπηρετούν τις επιδιώξεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Προς το τέλος της παρουσίασης, εμφανίζεται η εξής αναφορά: «Το μείγμα των δημοσίων δαπανών και εσόδων θα πρέπει να είναι διαφορετικό, ώστε να στηρίξει το νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα. Στην πλευρά των δαπανών θα πρέπει να υπάρξει ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, σε αντιδιαστολή με τις γενικές λειτουργικές ή συνταξιοδοτικές δαπάνες». Με άλλα λόγια, μείωση της δαπάνης του δημοσίου για τις συντάξεις. Άρα, όπως έχει δείξει η εμπειρία, μείωση συντάξεων...