ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

          

                                                       Γιατί ΔΕΝ ψήφισα...

 Αγαπητέ Γραμματέα (βλέπεις, το «Σύντροφε», ως προσφώνηση, κάηκε….)

Εδώ και μια εβδομάδα βομβαρδίζομαι με μηνύματα προκειμένου να προσέλθω την Κυριακή, 18/3/2012 στην διαδικασία για την εκλογή Προέδρου για το πάλαι ποτέ Πα.Σο.Κ…. Γιατί τόσα έξοδα; Αφού ΟΛΟΙ σας αποφασίσατε, το περασμένο Σάββατο, για το ποιον θέλετε αρχηγό; 190 άνθρωποι, αποφασίσατε για μας, χωρίς εμάς. Εξάλλου, τα τελευταία 2 ½ χρόνια αυτό γίνεται σε όλα τα επίπεδα. Μας ρωτήσατε όταν το Μάη του 2010 αποφασίσατε να σώσετε τη χώρα; Μας ρωτήσατε όταν τον Ιούνιο του 2011 αποφασίσατε να ξανα-σώσετε τη χώρα; Μας ρωτήσατε όταν το Νοέμβρη αποφασίσατε να...

συγκυβερνήσετε με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ; Μας ρωτήσατε όταν διώξατε τον εκλεγμένο πρωθυπουργό για να τοποθετήσετε με απόλυτα αντισυνταγματικό τρόπο τον σημερινό; Μας ρωτήσατε όταν κόβετε συνέχεια μισθούς και συντάξεις, προσαρμοζόμενοι στις απαιτήσεις των δανειστών μας;

Αλλά ξέχασα. Εσείς αποφασίσατε να σώσετε τη χώρα, όχι το λαό…. Εξάλλου, όποτε θέλετε το λαό, τον καλείτε να νομιμοποιήσει τις αυθαιρεσίες σας. Με emails, με SMS και με ότι άλλο διαθέτει η σύγχρονη τεχνολογία….

Αγαπητέ Γραμματέα,
Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Τότε, που το Πα.Σο.Κ εξέφραζε αυτό που και το αρκτικόλεξό του ορίζει. Σήμερα δεν το εκφράζει. Πανελλήνιο δεν είναι, αφού όπου και όποτε εμφανίζεστε, ο λαός μας σας δείχνει με κάθε τρόπο την αντιπάθειά του, σε αυτό που εκφράσατε και εκφράζετε σήμερα. Οι δε δημοσκοπήσεις, δείχνουν ένα μικρομεσαίο φοβικό κόμμα, που κινείται στις παρυφές της νέο-φιλελεύθερης Δεξιάς. Σοσιαλιστικό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ! Και αποτελεί ευθεία προσβολή του ίδιου του Σοσιαλισμού με αυτό που έχει συντελεστεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Σοσιαλιστές ουδέποτε θα εφάρμοζαν τόσο σκληρά νεο-φιλελεύθερα μέτρα, οδηγώντας έναν λαό σε πλήρη εξαθλίωση. Κίνημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ… Διότι το κίνημα είναι δυναμικό. Κι εσείς δεν είστε, αφού υπηρετείτε με συνέπεια την καθεστηκυία τάξη και την οικονομική ελίτ.

Αγαπητέ Γραμματέα,
Με αυτή μου την επιστολή θέλω να γνωστοποιήσω σε σένα και σε όλους τους αποδέκτες ότι ΔΕΝ πρόκειται να συμμετάσχω σε αυτή την ψηφοφορία, διότι δε θέλω να νομιμοποιήσω οτιδήποτε έχει ειπωθεί ή συντελεστεί όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Γιατί «δεν τα φάγαμε μαζί» και είμαι περήφανος γι αυτό, γιατί μπορώ να κοιτώ στα μάτια τους φίλους μου και να τους λέω «καλημέρα» χωρίς αυτοί να φυλάγονται. Γιατί έχω το θάρρος να ζητήσω «συγνώμη» από τους γνωστούς και φίλους που παρέσυρα στις τελευταίες εθνικές εκλογές να ψηφίσουν αυτό για το οποίο αγωνίστηκα και διώχτηκα. Και δε ζητώ «συγνώμη» σε μια στημένη συνέντευξη τύπου για να κερδίσω ψήφους, αλλά μιλώντας στην καρδιά τους. Γιατί, καλά γνωρίζεις, πως όλοι όσοι βρίσκεστε στο πολιτικό προσκήνιο είστε συνεργάτες, φίλοι, αλληλέγγυοι, σε όποια παράταξη και αν ανήκετε. Όμως, καταφέρατε να διχάσετε το λαό μας, να παραμυθιάζετε τον κόσμο, μιλώντας του για «κοινωνική δικαιοσύνη», που δεν πιστεύετε, για «κράτος δικαίου», που κυριολεκτικά το έχετε διαλύσει, για «σοσιαλισμό»!

Όπως, βέβαια, διαπιστώνεις, ΔΕΝ πρόκειται να ζητήσω τη διαγραφή μου από το Πα.Σο.Κ. Γιατί από αυτό ΟΥΔΕΙΣ μπορεί να με διαγράψει. Αυτό βρίσκεται μέσα μου, στο αίμα μου, στην καρδιά μου, στην όποια, μικρή ή μεγάλη ιστορία μου. Βρίσκεται στην 25ετή διαδρομή μου στις Ένοπλες Δυνάμεις, στο κυνήγημα που υπέστην από την πρώτη στιγμή, στην εκτίμηση των προϊσταμένων μου και την αγάπη των στρατιωτών μου. Βρίσκεται στην πορεία που ακολούθησα μετά την αποστρατεία μου, στην πλήρη ενεργοποίησή μου στην πολιτική, στις αρχές και αξίες που υπηρέτησα, που ουδέποτε παρέκλιναν των αρχών μου, που πήρα από τους γονείς μου και την οικογένειά μου.

Σήμερα, ο λαός μας, ΔΕΝ έχει ανάγκη από παράτες και ψευτοδιλήμματα. Δεν έχει ανάγκη από άλλο παραμύθι και περιτύλιγμα. Η σκληρά δοκιμαζόμενη κοινωνία μας έχει ανάγκη από τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη. Έχει ανάγκη να αισθανθεί ότι υπάρχει ένα χέρι να στηριχτεί, υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ. Και η Ελπίδα δεν είναι πια το δικό σας Πα.Σο.Κ…. Είναι το δικό μας… Αυτό που βρίσκεται μέσα μας, αυτό που δεν ψάχνει για αρχηγούς, υπαρχηγούς, ομαδάρχες, Λοχαγούς ή Λοχίες. Η Ελπίδα είναι τα διάφορα Κινήματα που στέκονται στον Άνθρωπο. Δεν καταλάβατε τους Αγανακτισμένους, δεν καταλάβατε το μήνυμα των μαζικών διαδηλώσεων, όταν με διάφορους μπαχαλάκηδες που κατευθύνονται από ένα αόρατο χέρι, καταστρεφόταν η Αθήνα και άλλες πόλεις…. Αρνείστε να συνειδητοποιήσετε πως ο λαός αυτό-οργανώνεται για να αντιμετωπίσει τα νέα μέτρα που του επιφυλάσσετε μετά τις εκλογές. Κυρίως, όμως, αρνείστε να πείτε τη ΜΟΝΗ αλήθεια στο λαό. Να του εξηγήσετε γιατί φτάσαμε εδώ. Γιατί κάθε μέρα ένα χέρι βουτάει στην τσέπη του και του αφαιρεί οτιδήποτε μπορεί. Και πανηγυρίζει ο μοναδικός υποψήφιος για αρχηγός, για την επιτυχία του PSI! Γιατί πανηγυρίζει; Μήπως διότι κατάφερε να δέσει χειροπόδαρα τη χώρα και το λαό μας για τα επόμενα 50 χρόνια; Γιατί οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στην πτώχευση και την καταστροφή; Γνωρίζει ο έγκριτος συνταγματολόγος πόσα από τα μέτρα αυτά είναι αντισυνταγματικά ή στην προσπάθειά του να μας σώσει το ξεπερνά;

Αγαπητέ Γραμματέα, αγαπητοί φίλοι
Δεν έχω ενοχή για ο,τιδήποτε. Εξάλλου, δεν είμαι εγώ που φεύγω από τη στέγη, αλλά η στέγη που από καιρό με έχει εγκαταλείψει. Οι ιδέες μου και οι απόψεις μου παραμένουν ίδιες και απαράλλαχτες. Δεν έπαψα να είμαι σοσιαλιστής, προοδευτικός, ριζοσπάστης, πατριώτης. Η πορεία μου το έχει αποδείξει, όλα αυτά τα χρόνια. Άλλοι έπαψαν! Και όχι μόνο έπαψαν, αλλά συνεχίζουν να κοροϊδεύουν το λαό.

Σας χαιρετώ. Εδώ οι δρόμοι μας χωρίζουν. Εσείς αγκαλιά με την εξουσία στην υπηρεσία των δανειστών και του μεγάλου κεφαλαίου κι εμείς στους δρόμους της Αλληλεγγύης και των κινημάτων για τον Άνθρωπο.

Άντε θύμα άντε ψώνιο

Άντε σύμβολο αιώνιο

Αν ξυπνήσεις μονομιάς

Θάρθει ανάποδα ο ντουνιάς