Aποκλειστική συνέντευξη στο δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
Η Σοφία Αρβανίτη ανεβαίνει στην σκηνή του Black Box Methodia σ’ ένα οδοιπορικό απ’ όλη τη μουσική της διαδρομή και λίγο πριν παραχωρεί μια «καλοκαιρινή» αποκλειστική συνέντευξη, «Λίγο πριν τα τριάντα», στο Newslink.gr και στο δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση.
«Πάντα είναι ο κατάλληλος χρόνος για να κάνεις αυτό που είναι σωστό», σύμφωνα με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. «Λίγο πριν τα 30» χρόνια, πόσο συμφωνείτε με την παραπάνω ρήση και τι είστε διατεθειμένη να κάνετε;
Πάντα πρέπει να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να υπάρχει χρόνος για όλα και να κάνουμε όνειρα ως την τελευταία μας πνοή. Αυτό, μας κρατά νέους.
Στην επιστροφή σας στο μουσικό προσκήνιο και στη δισκογραφία, συνέβαλε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, στη νεοσύστατη εταιρεία του οποίου δισκογραφείτε. Πώς είναι δυνατόν να μην έχετε συνεργαστεί μουσικά, μετά από τόσα χρόνια γνωριμίας, σ’ ένα τραγούδι έστω ή σ’ ένα ντουέτο ακόμη καλύτερα; Μήπως χρειάζεται να το σκεφτείτε;
Με μεγάλη μου χαρά θα έκανα ένα ντουέτο με τον Βασίλη και θα έρθει η ώρα, σύντομα.
«Μα δεν ήμουν τυχερή, με παράτησαν πολλοί…» Όντας η πιο ερωτεύσιμη γυναίκα-τραγουδίστρια στα 90s στην Ελλάδα -μακράν της δεύτερης, χωρίς δόση υπερβολής-, μπορείτε να μου εκλογικεύσετε, παρακαλώ, πώς μπορεί αυτός ο βιωματικός στίχος σας, από το track «Η παλιοσκυλού» και το τελευταίο σας album, με τίτλο «Αλαβαρντάχαλα», ν’ απηχεί την πραγματικότητα; Μπορείτε να με διαβεβαιώσετε ότι είναι μεταφορικός, αλληγορικός ή έστω ψεύτικος;
Έχω απορριφτεί σε σχέσεις, πολλές φορές, ακόμα κι αν έχω τολμήσει να φύγω εγώ πρώτη. Οι σχέσεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα.
«Πάλι μου είπε η μάνα μου, πώς θα καταστραφώ που όλο αλλάζω αγκαλιές και κάπου δεν αράζω…». Μια ατίθαση καρδιά (Το πεντοζάλι του έρωτα).
Τελικά καταστραφήκατε ή όχι ακόμη; Eίχε δίκιο η μάνα σας; Ποια είναι η σχέση μάνας-κόρης, στο πέρασμα των χρόνων, στην περίπτωσή σας;
Οι μανάδες μ’ έναν τρόπο έχουν πάντα δίκιο. Το θέμα, όμως, είναι να πράττουμε αυτά που μας λέει ο εαυτός μας, γιατί το ταξίδι της ζωής το κάνουμε πάντοτε μόνοι, όσο κόσμο κι αν έχουμε γύρω μας.
«Με το μπουκάλι αγκαλιά έπεσα δίπλα στη φωτιά κοιμήθηκα με μια βουτιά…»
Γυαλιά στην άμμο. Τι ρόλο έχει διαδραματίσει στη ζωή σας η φωτιά και η θάλασσα, κυριολεκτικά και μεταφορικά;
Ζω στη θάλασσα χειμώνα καλοκαίρι και κολυμπώ σχεδόν όλο το χρόνο. Επειδή ζω συνεχώς μέσα στη φωτιά η θάλασσα με βοηθά να σβήνω…
«Η τέχνη έχει τον ανιδιοτελή χαρακτήρα του παιδιού», σύμφωνα με το Γερμανό φιλόσοφο Καντ. Σας αντιπροσωπεύει αυτό; Πόσο παιδί νιώθετε σήμερα και πώς λειτουργεί αυτό ψυχοθεραπευτικά;
Όταν προ ετών άφησα το τραγούδι και τη στιχουργία ένιωσα να γερνάω. Τώρα που είμαι πάλι εδώ, έχω βρει ξανά τη χαμένη μου παιδικότητα. Γι’ αυτό έφτιαξα τη μικρή μου «Αλαβαρντάχαλα» και τα τραγούδια των καιρών για να σώσω την παιδική μου ψυχή.
Ποια είναι η τελευταία φορά που είδατε ένα ξένο αγαπημένο σας συγκρότημα ή καλλιτέχνη σε live στην Ελλάδα και ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας;
Είδα Scorpions και το Rockwave festival στο Terravibe Park το καλοκαίρι που μας πέρασε, με headliners Judas Priest & Ιron Maiden.
Πόσο απομυθοποιεί η απόσταση τον καλλιτέχνη στο κοινό του;
Δεν απομυθοποιείς καλλιτέχνες που έχει ζουμί το έργο τους, αντίθετα τους λατρεύεις περισσότερο. Άλλωστε σ’ έχουν «σώσει» με τα τραγούδια τους.
Αν σας ζητούσαν να συμμετέχετε καλλιτεχνικά για έναν ευγενικό σκοπό ανθρωπιστικού χαρακτήρα, για παιδιά ή ενήλικες, για ποιο σκοπό θα θέλατε να είναι;
Σκοπός της ζωής μου είναι να τραγουδάω σε φιλανθρωπικού χαρακτήρα εκδηλώσεις. Είναι κάτι που με κάνει ευτυχισμένη να δίνω κομμάτια του εαυτού μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου