Χρονιά-ορόσημο αναμένεται να είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ το 2020, καθώς μέσα στους επόμενους μήνες θα κληθεί να καθορίσει την ταυτότητά του και το ιδεολογικό του στίγμα, ενώ παράλληλα θα κληθεί να αντιμετωπίσει ιδιαίτερες προκλήσεις ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Οι διαφωνίες εντός του κόμματος εξακολουθούν να υπάρχουν και να διατυπώνονται σε κάθε ευκαιρία από διάφορα στελέχη αναφορικά με το σχήμα στο οποίο θα καταλήξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα αν από το 3ο Συνέδριο του Μαΐου θα προκύψει τελικά ένα νέο κόμμα εμφανίζεται πιο επίκαιρο από ποτέ, με τους υποστηρικτές και των δύο πλευρών να μη φαίνονται έτοιμοι ακόμα να συγκρουστούν ανοιχτά, αλλά διπλωματικά να δηλώνουν πως παραδοσιακά η Αριστερά εξελίσσεται μέσα από τις ίδιες τις διαφωνίες της.
Ωστόσο, κάποιες τοποθετήσεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα είναι ενδεικτικές του κλίματος που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Κουμουνδούρου, καθώς το άνοιγμα που επιχειρείται μέρα με τη μέρα φαίνεται πως δεν είναι αρεστό σε όλους με τον τρόπο που γίνεται.
Ολη η συζήτηση σχετικά με τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε σχεδόν από την επόμενη μέρα των εκλογών του Ιουλίου, αλλά και οι κινήσεις που έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες έχουν οξύνει τα νεύρα και της μιας αλλά και της άλλης πλευράς, με τον Αλέξη Τσίπρα να βρίσκεται στη μέση και να προσπαθεί να κρατήσει τις απαιτούμενες ισορροπίες.
Η αλήθεια είναι ότι μετά την ήττα του καλοκαιριού ήταν αυτονόητο πως ο ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να θέσει τις βάσεις προκειμένου να προχωρήσει σε μια «επανεκκίνηση», εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως πήρε ένα απρόσμενα υψηλό ποσοστό στις εκλογές. Αυτή η διαδικασία αναγνωρίστηκε ως αναγκαία από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα το βράδυ των εκλογών και τις μέρες που ακολούθησαν ο πήχης ανέβηκε πολύ ψηλά.
Ο στόχος των μελών
Για παράδειγμα, ακούστηκε πως στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να εγγραφούν ως νέα μέλη το 10% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ένα ποσοστό που μεταφράζεται σε 180.000 άτομα. Σήμερα, σχεδόν έξι μήνες μετά, ο αριθμός των νέων μελών είναι κατά πολύ μικρότερος. Αν έως τον Μάιο έχουν καταγραφεί συνολικά 50.000 - 60.000 νέα μέλη, θα θεωρείται μεγάλη επιτυχία υπό τις παρούσες συνθήκες.
Η αλήθεια είναι ότι προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται τόσο με τις επισκέψεις του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα σε διάφορες περιοχές της χώρας όπου συζητά με τον κόσμο σε ανοιχτές συνελεύσεις όσο και με εκείνες άλλων στελεχών που επίσης επιχειρούν να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τις τοπικές κοινωνίες.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει εκείνο το «μπαμ» που θα περίμενε κανείς, γεγονός που αρκετοί το συσχετίζουν και με την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα, για την οποία έχουν ακουστεί αρκετά σχόλια αναφορικά με τη δυναμική και την αποτελεσματικότητά της.
Για να είμαστε ακριβείς, έως σήμερα είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι τομεάρχες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι βρίσκονται συνεχώς στις επάλξεις, παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις και εκφράζουν ουσιαστικό αντιπολιτευτικό λόγο. Οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν να επιδείξουν μια μάλλον μέτρια παρουσία, ενώ υπάρχουν και συγκεκριμένες περιπτώσεις των οποίων η αφωνία είναι... εκκωφαντική.
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι πιθανόν συγκεκριμένα πρόσωπα να αλλάξουν θέσεις στην πορεία προς το συνέδριο ή να ενισχυθούν με άλλα, προκειμένου να γίνει πιο στιβαρό το προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση, είναι αρκετοί εκείνοι που θεωρούν ότι το κόμμα χρειάζεται ενίσχυση σε πρόσωπα όχι μόνο σε καίριες θέσεις πολιτικής γραμμής, αλλά και στα μετόπισθεν, κυρίως στο επικοινωνιακό κομμάτι, όπου κι εκεί υπάρχουν ελλείψεις.
Το ζητούμενο
Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενοι μήνες θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς το ζητούμενο θα είναι να επιτευχθεί η πολυπόθητη ισορροπία ανάμεσα σε εκείνους που θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανοίξει τις πόρτες του χωρίς όρους και προϋποθέσεις σε νέο κόσμο και σε εκείνους που αντιμάχονται αυτή την πρακτική, καθώς θεωρούν ότι το κόμμα δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει ξέφραγο αμπέλι. Και οι δύο φαίνεται πως έχουν δίκιο και άδικο ταυτόχρονα.
Δίκιο, γιατί όντως οι εποχές έχουν αλλάξει, ο ΣΥΡΙΖΑ όντως οφείλει να επικαιροποιήσει την ταυτότητά του και το ιδεολογικό του οπλοστάσιο, και άδικο, γιατί δεν πρέπει να χαθεί η αριστερή του ταυτότητα και να «στρογγυλοποιηθούν» καταστάσεις και συμπεριφορές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί αυτή τη στιγμή να απολαμβάνει την «ασυλία» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά, αν επιθυμεί να κυβερνήσει ξανά, πρέπει να αλλάξει πολλά στη λογική της πολιτικής του. Μια καλή αρχή θα ήταν να ξεκινήσει τη συζήτηση περί της κυβερνητικής εμπειρίας, κάνοντας παράλληλα την αυτοκριτική του.
Δημήτρης Τερζής
Οι διαφωνίες εντός του κόμματος εξακολουθούν να υπάρχουν και να διατυπώνονται σε κάθε ευκαιρία από διάφορα στελέχη αναφορικά με το σχήμα στο οποίο θα καταλήξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα αν από το 3ο Συνέδριο του Μαΐου θα προκύψει τελικά ένα νέο κόμμα εμφανίζεται πιο επίκαιρο από ποτέ, με τους υποστηρικτές και των δύο πλευρών να μη φαίνονται έτοιμοι ακόμα να συγκρουστούν ανοιχτά, αλλά διπλωματικά να δηλώνουν πως παραδοσιακά η Αριστερά εξελίσσεται μέσα από τις ίδιες τις διαφωνίες της.
Ωστόσο, κάποιες τοποθετήσεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα είναι ενδεικτικές του κλίματος που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Κουμουνδούρου, καθώς το άνοιγμα που επιχειρείται μέρα με τη μέρα φαίνεται πως δεν είναι αρεστό σε όλους με τον τρόπο που γίνεται.
Ολη η συζήτηση σχετικά με τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε σχεδόν από την επόμενη μέρα των εκλογών του Ιουλίου, αλλά και οι κινήσεις που έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες έχουν οξύνει τα νεύρα και της μιας αλλά και της άλλης πλευράς, με τον Αλέξη Τσίπρα να βρίσκεται στη μέση και να προσπαθεί να κρατήσει τις απαιτούμενες ισορροπίες.
Η αλήθεια είναι ότι μετά την ήττα του καλοκαιριού ήταν αυτονόητο πως ο ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να θέσει τις βάσεις προκειμένου να προχωρήσει σε μια «επανεκκίνηση», εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως πήρε ένα απρόσμενα υψηλό ποσοστό στις εκλογές. Αυτή η διαδικασία αναγνωρίστηκε ως αναγκαία από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα το βράδυ των εκλογών και τις μέρες που ακολούθησαν ο πήχης ανέβηκε πολύ ψηλά.
Ο στόχος των μελών
Για παράδειγμα, ακούστηκε πως στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να εγγραφούν ως νέα μέλη το 10% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ένα ποσοστό που μεταφράζεται σε 180.000 άτομα. Σήμερα, σχεδόν έξι μήνες μετά, ο αριθμός των νέων μελών είναι κατά πολύ μικρότερος. Αν έως τον Μάιο έχουν καταγραφεί συνολικά 50.000 - 60.000 νέα μέλη, θα θεωρείται μεγάλη επιτυχία υπό τις παρούσες συνθήκες.
Η αλήθεια είναι ότι προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται τόσο με τις επισκέψεις του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα σε διάφορες περιοχές της χώρας όπου συζητά με τον κόσμο σε ανοιχτές συνελεύσεις όσο και με εκείνες άλλων στελεχών που επίσης επιχειρούν να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τις τοπικές κοινωνίες.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει εκείνο το «μπαμ» που θα περίμενε κανείς, γεγονός που αρκετοί το συσχετίζουν και με την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα, για την οποία έχουν ακουστεί αρκετά σχόλια αναφορικά με τη δυναμική και την αποτελεσματικότητά της.
Για να είμαστε ακριβείς, έως σήμερα είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι τομεάρχες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι βρίσκονται συνεχώς στις επάλξεις, παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις και εκφράζουν ουσιαστικό αντιπολιτευτικό λόγο. Οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν να επιδείξουν μια μάλλον μέτρια παρουσία, ενώ υπάρχουν και συγκεκριμένες περιπτώσεις των οποίων η αφωνία είναι... εκκωφαντική.
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι πιθανόν συγκεκριμένα πρόσωπα να αλλάξουν θέσεις στην πορεία προς το συνέδριο ή να ενισχυθούν με άλλα, προκειμένου να γίνει πιο στιβαρό το προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση, είναι αρκετοί εκείνοι που θεωρούν ότι το κόμμα χρειάζεται ενίσχυση σε πρόσωπα όχι μόνο σε καίριες θέσεις πολιτικής γραμμής, αλλά και στα μετόπισθεν, κυρίως στο επικοινωνιακό κομμάτι, όπου κι εκεί υπάρχουν ελλείψεις.
Το ζητούμενο
Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενοι μήνες θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς το ζητούμενο θα είναι να επιτευχθεί η πολυπόθητη ισορροπία ανάμεσα σε εκείνους που θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανοίξει τις πόρτες του χωρίς όρους και προϋποθέσεις σε νέο κόσμο και σε εκείνους που αντιμάχονται αυτή την πρακτική, καθώς θεωρούν ότι το κόμμα δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει ξέφραγο αμπέλι. Και οι δύο φαίνεται πως έχουν δίκιο και άδικο ταυτόχρονα.
Δίκιο, γιατί όντως οι εποχές έχουν αλλάξει, ο ΣΥΡΙΖΑ όντως οφείλει να επικαιροποιήσει την ταυτότητά του και το ιδεολογικό του οπλοστάσιο, και άδικο, γιατί δεν πρέπει να χαθεί η αριστερή του ταυτότητα και να «στρογγυλοποιηθούν» καταστάσεις και συμπεριφορές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί αυτή τη στιγμή να απολαμβάνει την «ασυλία» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά, αν επιθυμεί να κυβερνήσει ξανά, πρέπει να αλλάξει πολλά στη λογική της πολιτικής του. Μια καλή αρχή θα ήταν να ξεκινήσει τη συζήτηση περί της κυβερνητικής εμπειρίας, κάνοντας παράλληλα την αυτοκριτική του.
Δημήτρης Τερζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου