Το κόλπο με τις… βουλγάρικες πινακίδες

Είναι η εύκολη λύση. Και δεν την επιλέγουν μόνο οι μεταφορικές εταιρείες της Βόρειας Ελλάδας, αλλά, πλέον, κι αυτές της Νότιας...

 

Είναι η εύκολη λύση. Και δεν την επιλέγουν μόνο οι μεταφορικές εταιρείες της Βόρειας Ελλάδας, αλλά, πλέον, κι αυτές της Νότιας, για να αποφύγουν τους φόρους και τις εισφορές που συνεπάγεται η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στη χώρα μας. Τι κάνουν: μεταφέρουν την έδρα των εταιριών στη γειτονική Βουλγαρία, «κατεβάζουν» τις ελληνικές πινακίδες από τα φορτηγά, «ανεβάζουν» τις βουλγαρικές, μειώνουν σημαντικά το κόστος λειτουργίας τους κι εξακολουθούν να αλωνίζουν, κανονικά, τους ελληνικούς δρόμους.

Ούτως ή άλλως, έλεγχος πλέον δεν γίνεται σχεδόν πουθενά. Κατ' αυτόν τον τρόπο, αποφεύγουν την υψηλή φορολόγηση που συνεπάγεται η διατήρηση της έδρας της εταιρίας στην Ελλάδα, μειώνονται τα μισθολόγια των υπαλλήλων (οδηγών κι άλλων), ενώ χρησιμοποιούνται και καύσιμα σε πολύ χαμηλότερες τιμές, τα οποία τα προμηθεύονται από βουλγαρικά πρατήρια στα σύνορα.

Κι έτσι, ρίχνουν το κόστος λειτουργίας κατά 50% και 60%, την ίδια ώρα που η δραστηριοποίηση τους εξακολουθεί να έχει ως επίκεντρο την Ελλάδα, ακόμα κι αν απαγορεύεται η μεταφορά εμπορευμάτων από μια ελληνική περιοχή σε μια άλλη. Άλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, ποιος ελέγχει σήμερα – όσο θα έπρεπε – τους ελληνικούς δρόμους;