Aποκλειστική συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
O ηθοποιός και μουσικός Κωνσταντίνος Καζάκος υποδέχεται το 2019 στο JazzPoint με αγαπημένα ροκ τραγούδια, σε μια αποκλειστική συνέντευξη με διλήμματα, θεατρικές διεξόδους και συμβολισμούς, μέχρι ο γιος του ν' αποφασίσει τελικά αν θα γίνει... "κιθαρίστας ή drummer..." Σ' ένα ρετρό πρόγραμμα ελληνικών και ξένων ροκ τραγουδιών (Blues, Rock , Rock’n’Roll), γνώριμα και αξέχαστα αλλά και δικά του τραγούδια γραμμένα μέσα από πολλή αγάπη για τη ροκ μουσική, αφήνει τη δική του σφραγίδα στα μουσικά πράγματα!
Ποιο ροκ τραγούδι, έχετε συνδέσει με την πιο σημαντική στιγμή της ενήλικης ζωής σας;
Είναι πολλά τα τραγούδια που με έχουν σημαδέψει, αλλά αν προσπαθήσω να θυμηθώ ένα θα είναι το Born to be wild, το οποίο και έχω συνδέσει με τις πρώτες μοτοσυκλετιστικές μου εμπειρίες.
Αν ο γιος σας, σάς έθετε ξαφνικά το «αιώνιο δίλημμα», «κιθαρίστας ή drummer;», τι θα του απαντούσατε και γιατί;
Στο γιο μου θα έλεγα να κάνει αυτό που πραγματικά γουστάρει, αλλά αν με πίεζε πολύ για να του πω, θα του έλεγα σίγουρα να γίνει κιθαρίστας. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι γιατί κάπου πρέπει να πάνε οι κιθάρες μου. Ποιος θα τις πάρει; Θα ήθελα πολύ να τις πάρει ο γιος μου και να τις χρησιμοποιεί κιόλας.
«Από τη γενιά της παρακμής, του χρέους και της αρπαχτής…» («Τύψεις», cd «Eίμαι εγώ», 2011), στο σήμερα. Τι έχει αλλάξει από τότε σε εσάς προσωπικά και στη ζωή σας, εντός κι εκτός μουσικής και θεάτρου; Ποια σχέση διατηρείτε με το χρόνο;
Λοιπόν από το 2011 και πριν, γιατί το τραγούδι είχε γραφτεί νωρίτερα, δεν έχουν αλλάξει, δυστυχώς και πολλά πράγματα στη χώρα μας…Στην προσωπική μου ζωή η μεγαλύτερη αλλαγή βέβαια ήταν το 2012 που γεννήθηκε ο γιος μου ο Ιάσονας.
Τώρα, με το χρόνο η σχέση που έχω νομίζω ότι είναι πολύ καλή, δηλαδή είναι μια φιλοσοφημένη σχέση, ο χρόνος κυλάει. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συμφιλιωθείς με την ιδέα ότι όλα τελειώνουν κάποια στιγμή και ότι πρέπει τον χρόνο που έχεις να τον εκμεταλλευτείς όσο καλύτερα γίνεται, διότι εγώ δεν πιστεύω σε μεταθανάτια ζωή και Παράδεισο και κόλαση…Συγνώμη, αλλά εγώ δεν τα πιστεύω αυτά, πιστεύω στο τώρα.
Mε ποια κριτήρια έχετε επιλέξει τα ελληνικά και ξένα ροκ τραγούδια, που θα παρουσιάσετε στο Jazz Point; Ποιος ορισμός του ροκ -αν υφίσταται-, σας αντιπροσωπεύει και αντανακλά το χαρακτήρα και την προσωπικότητά σας;
Τα κριτήρια με τα οποία έχω επιλέξει τα τραγούδια που παρουσιάζω είναι θέμα γούστου, δηλαδή είναι τραγούδια που μου αρέσουν πάρα πολύ και που αρέσουν και στο συγκρότημα πάρα πολύ, γιατί όλοι έχουμε το ελεύθερο στην μπάντα να κάνουμε προτάσεις για το τι τραγούδια θα παίξουμε.
Τώρα ο ορισμός του ροκ νομίζω ότι ο πιο σωστός κατά τη γνώμη μου είναι αυτός που λέει ότι Rock είναι να πηγαίνεις κόντρα στο αφεντικό. Όποιο κι αν είναι αυτό το να μην κάνεις αυτό που σου λένε. Η ανυπακοή, αυτό για μένα είναι ροκ.
Αν σας δινόταν η ευκαιρία να περιοδεύσετε με τη δική σας μπάντα, εντός κι εκτός ελληνικών συνόρων, με την προϋπόθεση ότι θα σταματούσατε τις θεατρικές σας υποχρεώσεις, θα το σκεφτόσαστε; Σας πέρασε ποτέ από το μυαλό η διατήρηση μιας σταθερής και μόνιμης ροκ μπάντας, με δισκογραφία και περιοδεία; Ποια είναι η τελευταία συναυλία που παρακολουθήσατε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;
Kοιτάξτε, αν μου δινόταν μία τέτοια ευκαιρία θα μπορούσα εύκολα να βάλω στην άκρη τις θεατρικές υποχρεώσεις για να κάνω μία μουσική περιοδεία ! Βλέπετε από το θέατρο είμαι σαφώς πιο χορτασμένος. Η μπάντα μου είναι μόνιμη, όσο για δισκογραφία έχω ένα δισκάκι που είχα βγάλει από προσωπική ανάγκη.
Για τη συναυλία …. Δεν είναι η τελευταία συναυλία που είδα, αλλά είναι η καλύτερη στην Ελλάδα. ΑC/DC στο Ολυμπιακό στάδιο… Χτυπιόμασταν από την αρχή ως το τέλος και δεν έχασαν ούτε μισή νότα!
Με ποιον Έλληνα και ξένο τραγουδιστή ή τραγουδίστρια θα θέλατε να τραγουδήσετε ένα ντουέτο; Ποιος στιχουργός θα θέλατε να «ντύσει» τα τραγούδια που έχετε στα συρτάρια σας;
Τώρα μπορεί να σας φανεί παράξενο, αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να τραγουδήσω με την Τάνια Τσανακλίδου, διότι είναι μία τραγουδίστρια που την υπεραγαπώ και μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μου, οπότε την ακούω και γενικά μου αρέσει πάρα πάρα πολύ. Όσο για στιχουργό… Ωχ! δύσκολο αυτό, γιατί συνήθως, στα δικά μου τραγούδια, τους στίχους τους γράφω εγώ. Μόνο σ' ένα δικό μου κομμάτι έχει κάνει στίχους ο Γιάννης Μαύρος, ο οποίος είναι πολύ ωραίος στιχουργός. Γενικά είναι κάτι το οποίο δεν το έχω σκεφτεί. Προτιμώ να γράφω τους δικούς μου στίχους.
Σε ποια αγαπημένη ελληνική και ξένη μπάντα θα θέλατε να είστε ο κιθαρίστας; Γιατί διαλέξατε να παίζετε κιθάρα και όχι κάποιο άλλο μουσικό όργανο; Ποιος είναι ο πιο ροκ Έλληνας σκηνοθέτης και ο αντίστοιχος Έλληνας ηθοποιός; (άντρας ή γυναίκα).
Η μπάντα που θα ήθελα σίγουρα να παίζω κιθάρα είναι αυτή των AC/DC. Από ελληνική μπάντα θα πω "Τρύπες", που αγαπώ πολύ επίσης.
Κιθάρα διάλεξα, γιατί μου άρεσε πάρα πολύ καταρχάς η εικόνα ενός ροκ κιθαρίστα… ξέρετε... Jimmy Page, Ritchie Blackmore, Slash κ.λ.π…. Μου αρέσει η ελευθερία που σου δίνει αυτό το όργανο. Δεν είσαι καθηλωμένος κάπου, μπορείς να κουνιέσαι. Μου αρέσουν, επίσης, οι καμπύλες της κιθάρας, θυμίζουν πάρα πολύ γυναικείο σώμα. Όλα αυτά μαζί. Μα και αισθητικά, δηλαδή, ως αντικείμενο, τρελαίνομαι να βλέπω κιθάρες, να πιάνω κιθάρες, να παίζω κιθάρες. Είναι ένα αντικείμενο-φετίχ για μένα.
Όσο για το ποιος είναι ο πιο ροκ Έλληνας σκηνοθέτης, αυτός που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Πάνος Κοκκινόπουλος. Τώρα για τον ηθοποιό… Δεν ξέρω, μπορεί να σας φανεί παράξενο, αλλά εγώ θα πω τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Ήταν απίστευτος ο άνθρωπος… ανατρεπτικός!
Ποιος είναι ο βαθμός μουσικότητας του ελληνικού θεάτρου; Aν το ελληνικό θέατρο, εν έτει 2018, ήταν ροκ τραγούδι, ποιο θα ήταν και γιατί;
Νομίζω ο βαθμός μουσικότητας του ελληνικού θεάτρου είναι αρκετά υψηλός και γίνονται και πολλά musicals, επίσης. Έχει μπει η μουσική πολύ περισσότερο τώρα μέσα στο θέατρο απ' ότι παλαιότερα.
Αν το θέατρο ήταν ροκ τραγούδι… Νομίζω πως μετά απ' όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης το τραγούδι που εκφράζει καλύτερα την κατάστασή του είναι το "Είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα", αυτό.
Δύο φωνές, μία κιθάρα, ένα μπάσο και τύμπανα, συνθέτουν το μουσικό σχήμα των παραστάσεων στο Jazzpoint. Αναφέρατε το αγαπημένο ροκ τραγούδι όλων των μελών του σχήματος (ένα για τον καθένα) και «βαθμολογήστε», από το ένα μέχρι το πέντε, τη σύνδεσή τους (των μελών) με το ροκ, όπως το αντιλαμβάνεστε εσείς, στη ζωή και στην καθημερινότητά τους! Σκεφτήκατε να πειραματιστείτε και με άλλα μουσικά όργανα ή οτιδήποτε άλλο εκτός από το κλασικό τρίπτυχο, κιθάρα, μπάσο, τύμπανα, δεν είναι ροκ;
Το μουσικό σχήμα στο JAZZPOiNT είναι τύμπανα, μπάσο, δύο κιθάρες, μία τραγουδίστρια, η Ζωή Μουράτογλου, αλλά τραγουδάμε όλοι. Δηλαδή, τραγουδάει ο μπασίστας, τραγουδάει ο άλλος κιθαρίστας, τραγουδάω εγώ…
Τώρα με το θέμα του πειραματισμού με άλλα μουσικά όργανα στην μπάντα έχουν υπάρξει και πλήκτρα, κατά καιρούς, αλλά μέχρι εκεί. Από εκεί και πέρα όλα τα όργανα μπορεί να είναι ροκ… και το βιολί μπορεί να είναι ροκ και το σαξόφωνο και το μπουζούκι. Εξαρτάται από τον τρόπο παιξίματος. Εγώ είμαι λίγο της παλιάς σχολής, μπάσο, κιθάρες, ντραμς ή μπάσο, κιθάρα, πλήκτρα, ντραμς, ένα από τα δύο.
Ποιον Έλληνα πολιτικό θα καλούσατε στο Jazzpoint και ποιο συμβολικό τραγούδι θα του αφιερώνατε; Υπάρχει κάποιος ή κάποια που παρακολούθησε τον προηγούμενο κύκλο μουσικών σας εμφανίσεων, που δεν το περιμένατε με τίποτα;
Δε θα καλούσα ποτέ πολιτικό να με δει. Δεν τους πολυεκτιμώ και γενικά μ' εκνευρίζουν. Ειδικά όταν είναι πολιτικοί που είναι σε κόμματα εξουσίας και δεν κάνουν τίποτα ή κάνουν τ' αντίθετα από αυτά που έπρεπε να κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου