Toυ Στέλιου Κούλογλου
Στην όλη συζήτηση για την εκλογή προέδρου στο ΚΙΝΑΛ, την αρθρογραφία, τα ρεπορτάζ, τις δημοσκοπήσεις, ένα θέμα μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση: κανείς δεν αναφέρεται στο γεγονός ότι εναντίον του κ. Λοβέρδου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για το κακούργημα, της δωροδοκίας πολιτικού προσώπου κατ’ εξακολούθηση.
Ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ έχει ασφαλώς το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά τι θα γινόταν αν παρόμοια δίωξη είχε ασκηθεί εναντίον του κ. Ανδρουλάκη ή πολύ περισσότερο του «σάκου του μποξ» Γιώργου Παπανδρέου; Δεν θα υπήρχε ανάλυση σε συστημικά μέσα που να μην κατακεραυνώνει τους υπόδικους και στις συνεντεύξεις τους θα υπήρχαν πλήθος ερωτήσεις για τις κατηγορίες. Αν μάλιστα στο ερωτηματολόγιο δημοσκόπησης τοποθετείτο ερώτηση «θεωρείτε καλύτερο να διαλευκανθούν οι κατηγορίες και μετά να θέσει υποψηφιότητα; » θα τους είχαν πετάξει και εκτός κούρσας.
Στην περίπτωση του κ. Λοβέρδου υπάρχει απόλυτη σιωπή. Είναι σαν μην ασκήθηκε ποτέ δίωξη. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών το έχει ξεχάσει. Μοιάζει με κοινωνικό πείραμα. Τα συστημικά ΜΜΕ έχουν κυριολεκτικά σβήσει τη μνήμη και ξαναγράψει το βιογραφικό Λοβέρδου και το σκάνδαλο Novartis, κυριολεκτικά όπως στον ‘Οργουελ.
Ενα παράδειγμα: ο κ. Αλιβιζάτος στο άρθρο του στην «Καθημερινή» της Κυριακής για τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ, αναφέρεται στις αρνητικές επιπτώσεις που θα είχε η εκλογή του Γ.Παπανδρέου. Άποψη του, απόλυτα σεβαστή. Μου προκαλεί εντύπωση ότι παρότι νομικός, αγνόησε επιδεικτικά τις πιθανές πολύ πιο αρνητικές επιπτώσεις αν εκλεγόταν ο Α. Λοβέρδος. Θα πάει στην ανακριτή ως πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ; Και αν ο ανακριτής διέτασσε την προφυλάκιση του, αυτό δεν θα είχε καταστροφικές συνέπειες για το κόμμα;
Mακάρι ο κ. Λοβέρδος να αποδειχθεί αθώος, όπως ο ίδιος υποστηρίζει με θέρμη ότι είναι, για να μην απαξιωθεί κι άλλο το πολιτικό σύστημα. Αλλά μια δίκη για τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει, δεν θα παρέλυε, μέχρι την ετυμηγορία, τον σοσιαλιστικό χώρο και σε κάποιο βαθμό ολόκληρη την πολιτική ζωή, για την υγεία των οποίων ενδιαφέρεται ιδιαίτερα ο κ. Αλιβιζάτος;
Ο κ. Λοβέρδος έχει φυσικά κάθε λόγους να διεκδικεί την προεδρία του ΚΙΝΑΛ, άλλωστε μια πιθανή εκλογή του θα ενίσχυε συνολικά την υπερασπιστική του τακτική. Δεν είμαστε ούτε Γαλλία που τιμώρησε με φυλάκιση τον πρώην πρόεδρο Σαρκοζί για πολύ λιγότερο σημαντικές υποθέσεις, ούτε Αυστρία στην οποία παραιτήθηκε ο καγκελάριος μόλις ξέσπασε ένα σκάνδαλο. Στις χώρες που λατρεύουν οι «Μένουμε Ευρώπη» (όταν τους συμφέρει) ο Ευρωπαίος Monsieur Loverdos, θα αποσυρόταν διακριτικά, μέχρι να τελειώσει η δικαστική του περιπέτεια. Ούτε υπουργός δεν μπορούσε να γίνει, όχι αρχηγός κόμματος!
Είναι λογικό ότι για τη ΝΔ, ο κ. Λοβέρδος είναι ο αγαπημένος μνηστήρας, που πρέπει να κερδίσει τη μάχη. Δεν έχει κρύψει την προτίμηση του προς το κυβερνών κόμμα και θα ήταν ο κατάλληλος εταίρος στην περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας, μετά τις προσεχείς εκλογές. Σε μια τέτοια εξέλιξη, κ. Μητσοτάκης θα έχει κι ένα λόγο παραπάνω, ακριβώς λόγω των δικαστικών εκκρεμοτήτων του κ. Λοβέρδου, αν καταλαβαίνει ο Αδωνις τι εννοώ.
Περιέργως(;) όλες αυτές οι πολιτικές πτυχές έχουν εξαφανιστεί από τις συζητήσεις για την εκλογή στο ΚΙΝΑΛ. Όταν στο προαναφερθέν άρθρο του, ο κ. Αλιβιζάτος αναφέρεται και στην ηλικία του κ. Παπανδρέου (« άκομψη –για να μη τι χείρον είπω– εικόνα τού να ανταγωνίζεσαι με ανθρώπους περίπου συνομήλικους με τα παιδιά σου ») ξεχνώντας τις σοβαρότερες υποθέσεις του «τζόβενου» Λοβέρδου, απλώς υπογραμμίζει πόσο σεβαστή είναι στην Ελλάδα η ομερτά.
ΑΠΟ ΤΟ TVXS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου