Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Αρθρο  Μάρκου Μπόλαρη

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία υποδεικνύει, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την ανάγκη για δραστικές παρεμβάσεις που θα εξαλείψουν διακρίσεις που, υπό την πίεση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, εντείνουν και επιδεινώνουν την κοινωνική πόλωση.

Κι αν μέχρι πρότινος  το κράτος πρόνοιας συνιστούσε το σταθεροποιητικό μηχανισμό που περιόριζε τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της κρίσης, η επιβολή ακραιφνώς νεοφιλελεύθερων πολιτικών αποδυνάμωσε ακόμη περισσότερο ένα τμήμα του πληθυσμού που βιώνει με τρόπο πιο επώδυνο τη μειονεκτική του θέση εξ αιτίας χρόνιων βλαβών ή ελλειπτικότητας, έμφυτων ή επίκτητων σωματικών, πνευματικών ή ψυχικών του λειτουργιών.

Την αυτονόητη υποχρέωση της πολιτείας να αναγνωρίζει νομοθετικά αλλά και ουσιαστικά τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία για να μπορούν χωρίς φραγμούς να απολαμβάνουν τα αγαθά της ζωής, διαδέχθηκε στις μέρες μας η επιβολή, με το άλλοθι της δημοσιονομικής στενότητας, μιας ανάλγητης πολιτικής που εξαντλεί την αυστηρότητά της στις πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Κι όμως η ανάγκη περιορισμού των ανώφελων για το δημόσιο συμφέρον και φαύλων σε ορισμένες περιπτώσεις δαπανών, επιτάσσει τη διάθεση πόρων για τη βελτίωση της ποιότητας των παρεμβάσεων και επαναπροσδιορισμό των κοινωνικών προτεραιοτήτων. Το ζητούμενο πρέπει να είναι πλέον η ανάπτυξη μιας αποτελεσματικότερης και ουσιαστικότερης κοινωνικής πολιτικής για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Η δραματική κοινωνική υποβάθμιση των Ατόμων με Αναπηρία συνιστά εξάλλου πρόκληση όχι μόνο για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής που εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά πρωτίστως για την ίδια την ποιότητα λειτουργίας των δημοκρατικών μας θεσμών.

Χρέος όλων μας είναι να εργασθούμε συστηματικά για να οικοδομήσουμε ένα δικαιωματικό πρότυπο προσέγγισης της αναπηρίας που θα παρέχει ίσες ευκαιρίες άσκησης δικαιωμάτων για τα άτομα με αναπηρία.  Η επικέντρωση σχεδόν αποκλειστικά σε πολιτικές περιορισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος με τρόπο συστηματικά ανισοβαρή, είναι τελεσίδικα καταδικασμένη σε αποτυχία όσο παραβλέπει την πολυπλοκότητα και πολυμορφία των προβλημάτων που απαιτούν ολοκληρωμένες πολιτικές προσεγγίσεις και παράλληλη προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών.

--