Ὅπως καί πέρυσι, ἔτσι καί φέτος, τά Χριστούγεννα ἑορτάζονται σέ ἕνα κλίμα γενικευμένης ἀνασφάλειας, φόβου καί ἀγωνίας γιά τό μέλλον, λόγῳ τῆςἀπειλητικῆς πανδημίας, πού μαστίζει ὁλόκληρο τόνκόσμο.
Γιά ἀκόμη μία χρονιά λοιπόν ἡ φάτνη τοῦΧριστοῦ θά γίνει καί πάλι σχολεῖο καί θάπροσκληθοῦμε ὅλοι νά σπουδάσουμε τά πολύτιμα μαθήματά της.
Νά, λοιπόν, ἡ ἀνεκτίμητη σοφία πού κερδίζουμε ἀπό τό σχολεῖο τῶν Χριστουγέννων: ὅτι ὁ Θεός ἀγαπᾶτόν ἄνθρωπο πέρα ἀπό κάθε ὅριο. Ἀπό τό νά θίξει τήνἐλευθερία του, προτιμᾶ νά θυσιαστεῖ.
Ἐμεῖς ἄραγε τί θά κάνουμε; Θά σπουδάσουμε μέἐπιμέλεια αὐτές τίς δύο ἀλήθειες; Κι ἄν ναί, θάπροσπαθήσουμε νά τίς μετατρέψουμε σέ ζωή καίἐμπειρία;
Εἶναι δύσκολο νά ἀγαπᾶς ξεπερνώντας τά ὅριάσου καί νά στέκεσαι ἐκστατικός μπροστά στήνἐλευθερία τοῦ ἄλλου.
Ἡ ἐπιλογή...εἶναι δική μας.
Καλά και εὐλογημένα Χριστούγεννα!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Κ ί τ ρ ο υ ς Γ ε ώ ρ γ ι ο ς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου