κυβερνητικά ΜΜΕ και τα «φιλελέ» έντυπα ήταν και πάλι συνεπείς στους ρόλους τους. Δεν θα περίμενε κανείς να σχολιάσουν τα 125 ακίνητα του Μ. Βαρβιτσιώτη ή τα υπέρογκα δάνεια πολλών κυβερνητικών. Αλλωστε χέρι που σε ταΐζει δεν το δαγκώνεις. Αλλά ακόμα και για τα 53 ακίνητα του Ευάγγ. Βενιζέλου επικράτησε σιωπή. Φυσικά κάποιοι είναι από μόνοι τους θεσμοί. Δεν τους ενοχλούμε...
Ομως το πιο εντυπωσιακό στην κριτική κατά του Παπαδημούλη είναι η σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ. Η κάλυψη που δεν εκφράστηκε για το πρόσωπο του επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από πρωτοκλασάτα στελέχη τα οποία έπιναν νερό στο όνομά του, συμπεριλαμβανομένου και του Αλ. Τσίπρα, όταν δεν έκρυβαν πόσο συνέβαλε ο αντιπρόεδρος του Ε.Κ. στις γέφυρες με τη σοσιαλδημοκρατία.
Και στην περίπτωση Παπαδημούλη, όπως και στην περίπτωση Αντωνοπούλου -που για άλλους λόγους την άδειασε το σύστημα ως «πλουσία» μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, συμπαρασύροντας και τον πρώην υπ. Ανάπτυξης, Δ. Παπαδημητρίου, για το λάθος του να δηλώσει τις συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις μισού αιώνα στις ΗΠΑ- οι σύντροφοι σιώπησαν. Κι αυτή η σιωπή κάτι ομολογεί για τις σχέσεις στα ενδότερα της πλουραλιστικής Αριστεράς.
Στην περίπτωση του αντιπροέδρου του Ε.Κ., που δεν έκρυψε ποτέ τη συγγένειά του με τη σοσιαλδημοκρατία, δείχνει ότι στο σενάριο διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ προς τους κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενους σοσιαλιστές υπάρχει μεγάλος συνωστισμός από ονόματα που υποκαθιστούν τον ρόλο του στους μελλοντικούς σχεδιασμούς. Αλλωστε το ροκάνισμά του από τη θέση του επικεφαλής της ευρω-ομάδας έχει προηγηθεί του «πόθεν έσχες». Απλώς τα 8 διαμερίσματα ήταν η ευκαιρία ακόμα και γι’ αυτούς που με χρήματα του Ε.Κ. συντηρούν τις επιχειρήσεις τους.
Χριστίνα Κοψίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου